Συγκριτική μελέτη των πολιτικών αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών στις χώρες της Ε.Ε. : η ενδοοικογενειακή βία

Abstract

Στην εργασία που ακολουθεί διερευνάται κατά πόσο υπάρχει τάση σύγκλισης των πολιτικών που υιοθετούνται για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, και συγκεκριμένα της ενδοοικογενειακής βίας, σε 6 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, και πώς το φεμινιστικό κίνημα συνέβαλλε στην ανάπτυξη των συγκεκριμένων πολιτικών στις 6 χώρες. Επίσης, γίνεται προσπάθεια κατάταξης της χώρας μας σε μία από τις ιστορικές φάσεις ανάπτυξης των παραπάνω πολιτικών, ενώ παράλληλα αναλύεται κατά πόσο οι πολιτικές για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών συνδέονται με την τυπολογία των κρατών – πρόνοιας. Η παραπάνω ανάλυση γίνεται εφικτή μέσα από την βιβλιογραφική επισκόπηση στο πρώτο μέρος της εργασίας, την συγκριτική ανάλυση των πολιτικών των κρατών – μελών στο δεύτερο μέρος της εργασίας και την επιτόπια έρευνα που διενεργείται με εκπροσώπους γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων και ΜΚΟ για περαιτέρω εμβάθυνση και κατανόηση της περίπτωσης της χώρας μας. Εν τέλει παρατηρείται σύγκλιση των πολιτικών που υιοθετούνται από τα 6 κράτη – μέλη, ενώ στα 5 από αυτά η έναρξη ανάπτυξης των πολιτικών αυτών συνδέεται με διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος.

The following study investigates whether there is a convergence of policies adopted to tackle violence against women, in particular domestic violence, in six EU member states, including Greece, and how the feminist movement has initiated the development of these policies in the six countries. One of the key aims is to classify Greece in one of the historical phases of the development of the policies to counteract violence against women and analyze whether these phases are linked to the typology of the welfare state. The aforementioned analysis is made possible through a bibliographic survey in the first part of the study, a comparative analysis of the member state’s policies in the second part of the study, and a field study that is carried out with representatives of women's organizations, feminist organizations, and NGOs to further deepen and understand the case of Greece in the final part. Finally, the study concludes that there is a convergence of the aforementioned policies adopted by the six countries, while in five of them the onset of the development of these policies is linked to the assertions of the feminist movement.