Ακαδημαϊκό αποθετήριο
Μόνιμο URI για αυτήν την κοινότηταhttps://beta-pandemos.panteion.gr/handle/123456789/1
Νέα
Αυτή είναι η κοινότητα από το παλιό σύστημα με ID:cid:16
Περιηγούμαι
Πλοήγηση Ακαδημαϊκό αποθετήριο ανά Συγγραφέα "Azizoğlu, Ismail-Rojda B."
Τώρα δείχνει 1 - 1 από 1
- Αποτελέσματα ανά σελίδα
- Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Πολιτική και ισότητα: η οικονομική ισότητα ως προϋπόθεση της πολιτικής ελευθερίας στον Ζαν-Ζακ Ρουσσώ(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2017) Azizoğlu, Ismail-Rojda B.; Φαράκλας, Γιώργος, 1962-; Αγγελίδης, Μανόλης; Στυλιανού, Άρης Ι.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και ΙστορίαςΗ διατριβή επικεντρώνεται στην πολιτική σκέψη του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ και βασίζεται κυρίως στα πολιτικά του έργα στο πλαίσιο συγκρότησης ιδεών όπως ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη και πολιτεία. Η εννοιολογική ανάλυση των σκέψεών του σε αντιδιαστολή με τις κλασικές θεωρίες του κοινωνικού συμβολαίου και αυτές της νεώτερης παράδοσης του φυσικού δικαίου, περιλαμβάνει την θεμελιώδη επιχειρηματολογία αυτής της διατριβής. Ο Ρουσσώ υποστηρίζει με επιχειρήματα ότι η κατάσταση της φύσης είναι ουδέτερη ωστόσο η άλογη μετάβαση έχει συμβάλει στην ανισότητα, συνεπώς οι άνθρωποι έχουν γίνει εγωιστές και διεφθαρμένοι. Σύμφωνα με την σκέψη του Ρουσσώ η επιστροφή στην ουδέτερη φύση δεν είναι εφικτή, επίσης η παραμονή στην αρνητική κοινωνία δεν είναι επιθυμητή, υπάρχει έτσι μόνο μια λύση για την θετική κατάσταση της πολιτείας: Μια δεύτερη μετάβαση από την αρνητικότητα (κοινωνία) προς την θετικότητα (πολιτεία). Αυτή πάντως είναι η πρότασή μου για την ερμηνεία του ρουσσωικού πολιτικού έργου. Φύση, κοινωνία και πολιτεία αποτελούν τις τρεις καταστάσεις που απαντούν στα έργα του. Η πρώτη δεν είναι ηθική αλλά ηθικά ουδέτερη. Η δεύτερη βασίζεται στην πολυτέλεια, την διαφθορά, τις εγωκεντρικές εννοιολογικές συλλήψεις και την ατομική ιδιοκτησία. Μόνο η τρίτη κατάσταση συμφωνεί με την ηθική και πολιτική ελευθερία που εγγυάται την κυριαρχία των ελεύθερων και ίσων πολιτών. Αυτή η διατριβή έχει δύο μέρη, το ένα για τις θεωρητικές σκέψεις και το άλλο για τις πρακτικές προτάσεις. Το πρώτο μέρος της διατριβής εξετάζει την μεταβασιολογία στις θεωρητικές προϋποθέσεις της, και στα δύο κεφάλαια αντίστοιχα. Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει σκέψεις περί οργάνωσης σε τρία κεφάλαια. Στο κεφάλαιο για την πολιτική οργάνωση αναλύονται αρχές, δομές και θεσμοί. Ύστερα εξετάζεται η οικονομική οργάνωση. Στο τελευταίο κεφάλαιο, θα παρατηρούσε εύκολα κανείς την εφαρμογή της κανονιστικότητας ως συνταγματικής οργάνωσης στα ύστερα πολιτικά έργα. Στο τέλος της διατριβής, στον επίλογο, παρουσιάζεται η υπόθεση ως ερμηνευτικό σχήμα περί μεταβάσεων.