Η εξωτερική πολιτική της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν από το 1979 έως το 2005

Abstract

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η εξωτερική πολιτική του Ιράν την περίοδο 1979-2005. Σκοπός της μελέτης είναι να καταδείξει πως το Ιράν, αντίθετα από ότι ευρέως πιστεύεται, έχει υπάρξει πραγματιστικό στην εξωτερική του πολιτική. Με άλλα λόγια, αποδεικνύεται ότι η εξωτερική πολιτική του μετεπαναστατικού Ιράν, κυρίως από την δεκαετία του 90’ και ύστερα, κινήθηκε σύμφωνα με τις επιταγές του νεορεαλισμού παρά του ιδεαλισμού. Ακόμη και στην πιο ριζοσπαστική περίοδο του καθεστώτος, την δεκαετία του 80’, υπήρξαν κάποιες περιπτώσεις που το εθνικό συμφέρον πήρε προτεραιότητα έναντι της ιδεολογίας, όταν διακυβεύονταν η επιβίωση του καθεστώτος.The object of this study is the foreign policy of Iran during the period 1979-2005. The purpose of the study is to demonstrate that Iran, contrary to what is widely believed, has been pragmatic in its foreign policy. In other words, it is demonstrated that the foreign policy of postrevolution Iran, mainly from the 90s onwards, was in line with the imperatives of neorealism rather than idealism. Even during the regime's most radical period, the 80s, there were some cases in which the national interest took priority over ideology when the survival of the regime was at stake.