Μεταπτυχιακές εργασίες

Μόνιμο URI για αυτήν τη συλλογήhttps://beta-pandemos.panteion.gr/handle/123456789/19

Νέα

Αυτή είναι η συλλογή από το παλιό σύστημα με ID:cid:14

Περιηγούμαι

Τώρα δείχνει 1 - 20 από 490

Η κακοποίηση του παιδιού στην Ελλάδα σήμερα: μεθοδολογικές παρατηρήσεις για τη μελέτη του φαινομένου
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μαλανδρή, Σταματία Κ.; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Μαγγανάς, Αντώνης Δ., 1947-; Μπαλούρδος, Διονύσης; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η παρούσα μελέτη ασχολείται με το φαινόμενο της κακοποίησης-παραμέλησης του παιδιού (Κα-Πα Π) στην Ελλάδα σήμερα και ειδικότερα με το ζήτημα της μεθοδολογίας στην έρευνα του φαινομένου αυτού. Η μέθοδος της βιβλιογραφικής επισκόπησης της ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας, χρησιμοποιήθηκε με στόχο η παρούσα εργασία να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του επιστήμονα που πρόκειται να διεξάγει έρευνα για την κακοποίηση-παραμέληση παιδιού, ώστε να αποφύγει υπάρχοντα μεθοδολογικά λάθη και να υιοθετήσει νέες προτεινόμενες μεθόδους. Επίσης, η εργασία αυτή πέρα από ένα χρήσιμο εργαλείο διεξαγωγής έρευνας για την Κα-Πα Π, φιλοδοξεί να συμβάλλει στην αντίληψη της Κα-Πα Π ως σοβαρής εγκληματικής πράξης και όχι μόνο στην πρόσληψή της από τον «κοινό νου», ως μείζονος κοινωνικού προβλήματος. Επιπλέον, έχει τρεις επιμέρους στόχους η επίτευξη των οποίων συνδέεται με την τριμερή διάρθρωση της εργασίας: επιχειρεί να περιγράψει και να οριοθετήσει το φαινόμενο, έπειτα να αποτυπώσει την έκτασή του και τις υπάρχουσες ερευνητικές προσπάθειες στην Ελλάδα, και στη συνέχεια -ως ανάγκη και προβληματική που γεννάται από τα προηγούμενα- να αναδείξει και να αναλύσει τις υπάρχουσες μεθοδολογικές δυσκολίες. Ακόμη, επιδιώκει να προβεί σε προτάσεις για βελτίωση της μεθοδολογικής διαδικασίας. Πιο συγκεκριμένα στο πρώτο μέρος, παρουσιάζονται ο ορισμός, οι μορφές και το θεσμικό πλαίσιο γύρω από την Κα-Πα Π., καθώς και οι παράγοντες και οι συνέπειές της. Έπειτα από την περιγραφή και οριοθέτηση του φαινομένου στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο μέρος γίνεται αναφορά αρχικά στην έκταση της Κα-Πα Π στην Ελλάδα σήμερα και το πρόβλημα του «σκοτεινού» αριθμού. Στη συνέχεια, αναλύεται η έννοια της μεθοδολογίας και οι βασικές μεθοδολογικές δυσχέρειες που προκύπτουν από την μελέτη της Κα-Πα Π. Στο τρίτο μέρος, μετά την παρουσίαση και ανάλυση των μεθοδολογικών δυσκολιών, γίνονται προτάσεις για την αντιμετώπιση αυτών. Η προοπτική υιοθέτησης εικονικών μεθόδων, ως μεθοδολογικού εργαλείου για την έρευνα της Κα-Πα Π, διαφαίνεται ως μια αδιαπραγμάτευτη εξέλιξη στην ερευνητική προσέγγιση ενός τόσο ευαίσθητου πληθυσμού όπως τα κακοποιημένα-παραμελημένα παιδιά.
Εθνικές και Ευρωπαϊκές Διαστάσεις της Σωφρονιστικής Πολιτικής Σχετικά με την Ηλεκτρονική Επιτήρηση ως μέσο Προώθησης της Κοινωνικής Επανένταξης
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Σουρμπαίου, Ευγενία-Ευτυχία Κ.; Νικολόπουλος, Γιώργος Π.; Φαρσεδάκης, Ιάκωβος Ι.; Κουλούρης, Νικόλαος Κ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Αντικείμενο μελέτης της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η εγκληματολογική ανάλυση του θεσμικού πλαισίου και των πρακτικών που έχουν αναπτυχθεί μέχρι σήμερα στο πλαίσιο του «εξευρωπαϊσμού» («europeanisation») της σωφρονιστικής πολιτικής σχετικά με την εφαρμογή της ηλεκτρονικής επιτήρησης σε καταδίκους και υποδίκους με στόχο την προώθηση της κοινωνικής τους επανένταξης. Σε ό,τι αφορά στην ανάλυση του θεσμικού πλαισίου, η έρευνά μας εγγράφεται στην προοπτική της διαδικασίας «εξευρωπαϊσμού» της εθνικής σωφρονιστικής πολιτικής, λαμβάνοντας υπόψη αφενός προγραμματικά και κανονιστικά κείμενα του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφετέρου τις μεταβολές που επέφερε στην ελληνική ποινική νομοθεσία η εισαγωγή του μέτρου της ηλεκτρονικής επιτήρησης. Για την προσέγγιση των πρακτικών, δεδομένης της απουσίας σχετικής ελληνικής εμπειρίας, θα ακολουθήσουμε τη δευτερογενή ανάλυση ερευνών που έχουν διεξαχθεί σε κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη συνέχεια, θα προχωρήσουμε στη συζήτηση γύρω από τη συμβολή του μέτρου της ηλεκτρονικής επιτήρησης στην ομαλότερη επανένταξη των δραστών στον κοινωνικό ιστό συγκριτικά με την έκτιση ποινών στερητικών της ελευθερίας. Επιπλέον, θα εξετάσουμε τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις που συνεπάγεται το μέτρο της ηλεκτρονικής επιτήρησης τόσο για τους ίδιους τους δράστες όσο και για τη λειτουργία του συστήματος απονομής ποινικής δικαιοσύνης αλλά και, γενικότερα, για το κοινωνικό περιβάλλον. Τέλος, θα παρουσιάσουμε τα συμπεράσματα της ανάλυσής μας και θα διατυπώσουμε προτάσεις σωφρονιστικής πολιτικής με αφορμή την εφαρμογή του μέτρου της ηλεκτρονικής επιτήρησης στη χώρα μας.
Οι μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στεγαστικού τύπου: ο ρόλος του ψυχολόγου στην κοινότητα
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Υφαντή, Παναγιώτα Ν.; Μαγγανάς, Αντώνης Δ., 1947-; Βλάχου, Βασιλική; Λάζος, Γρηγόρης, 1954-; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Στις σημερινές πολύπλοκες κοινωνικά συνθήκες, δημιουργούνται ερωτήματα για το πως ασκεί ο Ψυχολόγος το επάγγελμά του στην Κοινότητα και για το αν λαμβάνει υπόψη του τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων. Στο πλαίσιο της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, παρατηρούμε ότι ο ρόλος του Ψυχολόγου περιορίζεται σε πρακτικές που επικράτησαν στον 20ο αι. για άτομα ασθενείς σε υπηρεσίες υγείας, παρεμποδίζοντας έτσι την ανάπτυξη προληπτικών παρεμβάσεων σε επίπεδο ομάδων και του πληθυσμού μιας περιοχής. Η πρόληψη είναι πιο σημαντική από τη θεραπεία ή/και την καταστολή. Πρέπει να γίνει νωρίς και να αφορά όχι μόνο το παιδί, αλλά και την οικογένειά του, το σχολείο και τις παρέες του. Είναι ζήτημα πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης να εξασφαλίσουμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ώστε να επιτυγχάνεται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σύνολο αποτελεσματική εγκληματοπροληπτική δράση.
Τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, ως εξέγερση της νεολαίας. Συλλογή δεδομένων από τον έντυπο λόγο και το διαδίκτυο. Εγκληματολογικές προσεγγίσεις
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2014) Νικολάου, Κυριακή Α.; Λάζος, Γρηγόρης, 1954-; Μαγγανάς, Αντώνης Δ., 1947-; Νικολόπουλος, Γιώργος Π.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η έκρηξη που έγινε το Δεκέμβρη του 2008 ακολούθησε, όχι μόνο χρονικά, τις μεγάλες κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια και τις απεργιακές διαδηλώσεις για την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης κι εκδηλώθηκε σε μια συγκυρία σημαδεμένη από τη συσσωρευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια των τελευταίων ετών: η ελληνική οικονομία συμπαρασυρόταν στην παγκόσμια οικονομική κρίση, η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Καραμανλή βυθιζόταν στον βάλτο των σκανδάλων, οι αγροτικές κινητοποιήσεις κυριαρχούσαν το προηγούμενο δίμηνο, εργαζόμενοι σε μεγάλες επιχειρήσεις κλιμάκωναν τις κινητοποιήσεις τους ενώ το πρωτοφανές κίνημα απεργίας πείνας, λίγες εβδομάδες πριν, 7.000 κρατούμενων στις φυλακές διαμόρφωσε μία δυναμική αλληλεγγύης στον αγώνα τους που οργανώθηκε έξω από τις φυλακές. Παράλληλα το 2008 σημειώνεται έξαρση της ρατσιστικής βίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια της Αθήνας, ήταν η βαλβίδα που απελευθέρωσε βίαια την υποβόσκουσα κοινωνική ένταση. Ωστόσο η νεολαιίστικη έκρηξη δε διαμεσολάβησε την κοινωνική δυσαρέσκεια, δε διαμορφώθηκαν όροι για μια γρήγορη ανάπτυξη πλατιών εργατικών αγώνων. Πρόκειται για μια έκρηξη της νεολαίας με χαρακτήρα εξέγερσης αλλά όχι για μια γενικευμένη κοινωνική εξέγερση. Η εξέγερση της (μαθητικής) νεολαίας στράφηκε κυρίως ενάντια στην αστυνομική καταστολή, υιοθέτησε συχνά πρακτικές του αναρχικού χώρου (π.χ. συνθήματα) ενάντια στα σύμβολα του κράτους και του νεοφιλευθερισμού. Από την άλλη μεριά ο αντικυβερνητικός χαρακτήρας του κινήματος ήταν η σύνδεσή του με τις δυνάμεις της Αριστεράς. Παράλληλα εντοπίζονται και στοιχεία μητροπολιτικής βίας χωρίς όμως αυτά να καθορίζουν την ουσία της νεολαιίστικης εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008. Η «κοινή γνώμη» (με αρκετές διαφοροποιήσεις), παρά την κλίμακα των καταστροφών και βιαιοτήτων, απαίτησε την καταδίκη της αστυνομίας και της κυβέρνησης. Το γεγονός ότι το θύμα ήταν ουσιαστικά 'παιδί' ευνόησε την κοινωνική συμπάθεια, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε σε παλιότερες περιστάσεις όπου τα ΜΜΕ ενεργοποιούσαν τα συντηρητικά ανακλαστικά των μεσαίων στρωμάτων και της εργατικής τάξης Παρ’ όλα αυτά την 5η μέρα των κινητοποιήσεων εμφανίστηκαν δύο κρούσματα ομάδων “αγανακτισμένων πολιτών”, υποκινούμενων από την άκρα δεξιά, σε επαρχιακές πόλεις που πήραν το νόμο στα χέρια τους. Χαρακτηριστικό των ημερών είναι ότι απουσίασαν οι μορφές ουσιαστικής αυτοοργάνωσης των αγωνιζομένων. Τα υψηλά επίπεδα και η πλατιά διασπορά των συγκρούσεων δεν επέτρεψαν επίσης στο κίνημα να πάρει 'ανάσα' και να αποκτήσει στοιχειώδεις δομές. Βέβαια τη δεύτερη εβδομάδα των κινητοποιήσεων συναντάμε προσπάθειες για την οργάνωση του αγώνα σε επίπεδο σχολείων, πανεπιστημίου, καταλήψεων και της αλληλεγγύης με το κίνημα στο χώρο δουλειάς και στη γειτονιά,. Τέλος από το εξεγερτικό γεγονός απουσίασαν συγκεκριμένες διεκδικήσεις και αιτήματα, τέτοια που να εξέφραζαν το σύνολο ή την πλειοψηφία των αγωνιζομένων.
Βία και πολιτική: μια κριτική προσέγγιση
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Δούση, Ευθυμία Ε.; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Λάζος, Γρηγόρης, 1954-; Κουντούρη, Φανή; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Ζούμε σε έναν τρομακτικά βίαιο κόσμο, όπου η βία εξακολουθεί να αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει στιγμή της ανθρώπινης πραγματικότητας που να μην είναι συναρτημένη με αυτήν. Ποιος, όμως, θα τολμούσε, να καυχηθεί πως γνωρίζει τι είναι η βία ή ότι τιθάσευσε τον τεράστιο όγκο γνώσεων και προσεγγίσεων που σώρευσαν διάφορες επιστήμες κατά την προσπάθεια τους να αναλύσουν τη βία, ή ακριβέστερα τις διάφορες μορφές της; Η μελέτη που ακολουθεί αποτελεί μια προσπάθεια διερεύνησης της βίας και της πολιτικής μέσα από την οπτική συγκεκριμένων φιλοσοφικών και πολιτικών προσεγγίσεων αναδεικνύοντας το δυναμικό περιεχόμενο της διαλεκτικής τους σχέσης, όπως διαμορφώνεται στη λογική της εξέλιξης των σχέσεων δύναμης εντός του κοινωνικού σχηματισμού σε συγκεκριμένο ιστορικά τόπο και χρόνο. Οριοθετώντας τις έννοιες της πολιτικής και του πολιτικού μέσα από το έργο των Λακλάου– Mουφ, Αριστοτέλη και Σμιτ εξετάζουμε τη νοηματοδότηση, τους λόγους, τους σκοπούς και τα πρακτικά ενεργήματα της βίας, όπως τα ανέλυσαν κατ’ αρχήν οι «θεωρητικοί της βίας» Άρεντ, Σορέλ και Μπένγιαμιν. Με οδηγό τις «θέσεις» περί βίας των τριών αυτών στοχαστών επεξεργαζόμαστε τα επιμέρους επιχειρήματά τους φιλτράροντας τη σχέση βίας και πολιτικής μέσα από διάφορα φιλοσοφικά και επιστημονικά θέματα όπως αυτά της ελευθερίας, της εξουσίας, της δύναμης, της γνώσης, της ταυτότητας της ανθρώπινης φύσης, της ηθικής, του δικαίου και της δικαιοσύνης. Με δεδομένο ότι οι απαιτήσεις ενός εγχειρήματος αξιολόγησης της σχέσης βίας και πολιτικής είναι τεράστιες, ο περιορισμός από μέρους μας του «πεδίου» διερεύνησης των λόγων που αναπτύχθηκαν σε σχέση με τη βία και την πολιτική κρίθηκε επιβεβλημένος και ως εκ τούτου το στοίχημα της παρούσας αξιολόγησης της βίας δεν μπορεί παρά να είναι μερικό και σε συνάρτηση με το θεωρητικό υλικό που επιλέχθηκε.
Εγκλήματα κατά της μη ανθρώπινης ζωής: η περίπτωση κακοποίησης των ζώων και τα δικαιώματά τους
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Καλλιμανώλη, Αγγελική Μ.; Λάζος, Γρηγόρης, 1954-; Παπανεοφύτου, Αγάπιος Αν.; Ζιούβας, Δημήτρης Λ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η παρούσα βιβλιογραφική εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της κακοποίησης των ζώων και τις μορφές τις οποίες αυτή λαμβάνει. Ξεκινώντας από τις θέσεις επιφανών φιλοσόφων του παρελθόντος και καταλήγοντας στα γεγονότα του σήμερα, επιτυγχάνεται μια συνολική αποτίμηση της κατάστασης, ειδικά όσο αφορά τις εγκληματικές πράξεις (ή παραλείψεις) του ανθρώπινου γένους προς τα ζώα. Αναλύοντας μια εκτενή και μεθοδολογικά στοχευμένη βιβλιογραφία, επιχειρείται η ανάδειξη της συνεισφοράς της φιλοσοφίας, της κοινωνιολογίας, της εγκληματολογίας και πλήθος άλλων επιστημών στο πλαίσιο καθιέρωσης (ή μη) δικαιωμάτων στα ζώα. Από τον 19ο αιώνα και έπειτα, και ειδικά με την ανάδυση της Πράσινης Εγκληματολογίας τη δεκαετία του ’90, η θεματική της μη ανθρώπινης ζωής, καθώς και η ανάγκη προστασίας της, έχει εισέλθει δυναμικά στο δημόσιο και, παράλληλα, επιστημονικό πεδίο, με τον διάλογο να επικεντρώνεται στα δικαιώματα που πρέπει να αποδοθούν στα είδη εκείνα που δεν ανήκουν στον λεγόμενο ‘‘ανθρώπινο κόσμο’’. Η εν λόγω μεταπτυχιακή εργασία εστιάζει το ενδιαφέρον της αποκλειστικά στα ζώα και στα εγκλήματα εις βάρος τους, παρουσιάζοντας τις θέσεις των Bentham, Singer, Regan, Donovan κ.ά. και τη συμβολή της κάθε προσέγγισης εξ αυτών στη μάχη υπέρ της καθιέρωσης δικαιωμάτων για τα ζώα. Κάποιες από αυτές τις προσεγγίσεις χαρακτηρίζονται από ωφελιμιστική χροιά, άλλες πάλι από μια φεμινιστική απόχρωση αλλά το βέβαιο είναι ότι όλες τους μαρτυρούν ένα αναμφισβήτητα κοινό χαρακτηριστικό• τη σκληρή κριτική τους αναφορικά με τον εγκληματικό χαρακτήρα των ανθρώπινων πράξεων προς τα ζώα. Εκατομμύρια ζώα θανατώνονται κάθε χρόνο προς όφελος του ανθρώπου, με αποτέλεσμα η μελέτη τούτη να καταλήγει στο δυστυχές συμπέρασμα ότι τα ζώα, εν τέλει, υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιούν τις ανθρώπινες επιθυμίες.
Εργατική τάξη και πολιτική πρωτοπορία: η σχέση της σύγχρονης εργατικής τάξης με την πολιτική πρωτοπορία της ως ζητούμενο, μέσα από το πρίσμα της μαρξικής θεωρίας
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Γερονικολός, Αθανάσιος Γ.; Χρύσης, Αλέξανδρος Α., 1958-; Κοταρίδης, Νίκος Γ., 1957-; Λύτρας, Ανδρέας Ν.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η κρίση την οποία βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και οι τραγικές της συνέπειες στους εργαζόμενους και τη νεολαία, μας έδωσαν την ώθηση να ασχοληθούμε με το ζήτημα της συγκρότησης της εργατικής τάξης και των σχέσεων της με την πρωτοπορία της. Βασικός πυλώνας της προσπάθειας μας είναι η μαρξική σκέψη, και πιο συγκεκριμένα, ο τρόπος με τον οποίο οργανώνεται η παραγωγική διαδικασία στον καπιταλισμό και η συγκρότηση του προλεταριάτου μέσω της ταξικής πάλης. Η διερεύνηση μας, ανέδειξε ότι έχουν συντελεστεί ποιοτικές αλλαγές στην οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας του σύγχρονου καπιταλισμού. Αλλαγές που απαιτούν να ανιχνεύσουμε τους νέους δρόμους που πρέπει να ακολουθήσουν η εργατική τάξη και η πρωτοπορία της για την συγκρότηση του σύγχρονου επαναστατικού υποκειμένου.
Η διάδοση του ακροδεξιού λόγου στο σχολείο σε εποχή κρίσης: αν και πώς ενσωματώνεται στο λόγο των μαθητών
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μακαντάση, Άννα Κ.; Καντζάρα, Βασιλική; Riboli, Diana; Λυδάκη, Άννα Α.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Στη συγκεκριμένη εργασία γίνεται απόπειρα να διερευνηθεί εάν, και πώς, διαδίδεται ο ακροδεξιός λόγος στο λόγο των μαθητών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε περίοδο οικονομικής κρίσης (και συγκεκριμένα στην διάρκεια των τριών τελευταίων χρόνων). Αρχικά, επιχειρείται μία παρουσίαση των θεωρητικών προσεγγίσεων του εθνικισμού της δράσης του ελληνικού ακροδεξιού χώρου από το 1980 και έπειτα της σχέσης του σχολείου με τον εθνικισμό και την ακροδεξιά. Οι άξονες γύρω απ' τους οποίους γίνεται προσπάθεια να ανιχνευθεί ο ακροδεξιός λόγος στο λόγο των μαθητών/τριων είναι τα ιδανικά σε σχέση με την πατρίδα και τη θρησκεία, η στάση τους σε σχέση με τους μετανάστες, η εκδήλωση βίας στο λόγο τους, καθώς επίσης και η τοποθέτησή τους απέναντι στο κόμμα της Χρυσής Αυγής. Για την ανάλυση αυτή εξετάζονται οι απόψεις των μαθητών/τριων και των εκπαιδευτικών που αντλούνται από τις ημιδομημένες συνεντεύξεις που έχουν προηγηθεί μαζί τους, καθώς επίσης και με συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τους μαθητές μέσα σε σχολικά τμήματα. Τα πιο βασικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η παρούσα έρευνα αναφέρονται παρακάτω. Αυτό που σίγουρα μπορεί κανείς να ισχυριστεί είναι ότι οι μαθητές είναι ενήμεροι για τις πρακτικές και τις απόψεις της ακροδεξιάς ιδεολογίας. Εξ αυτού δεν συνεπάγεται όμως ότι η πλειοψηφία τις επικροτεί, τις ασπάζεται, ή τις ανέχεται. Από το δείγμα της παρούσας έρευνας [95 μαθητές], διαφαίνεται μια διαφοροποίηση. Μια κατηγορία μαθητών και μαθητριών είναι μέλη, μία άλλη επικροτεί τις θέσεις και τη δράση της Χρυσής Αυγής, μια άλλη ασπάζεται μόνο ορισμένες θέσεις, ενώ μια άλλη κρατά ξεκάθαρη θέση ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Ένα επιπλέον βασικό συμπέρασμα της παρούσας έρευνας, είναι ότι ο ακροδεξιός λόγος βρίσκει απήχηση σε μία μεγάλη μερίδα των μαθητών, κυρίως σε ζητήματα που αφορούν στους μετανάστες. Ο λόγος των μαθητών και των μαθητριών είναι αρκετά ρατσιστικός και βρίθει από ξενοφοβικά αστεία. Τέλος, οι μαθητές και οι μαθήτριες που υποστηρίζουν με θέρμη τη Χρυσή Αυγή ή είναι μέλη της, αποτελούν μία μικρή μειοψηφία. Παρόλα αυτά, η αποδοχή ενός μέρους της ακροδεξιάς ιδεολογίας και της ρατσιστικής βίας που ασκείται από τη Χρυσή Αυγή, φαίνεται να υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των μαθητών.
Η πολιτισμική εγκληματολογία και η κατασκευή της έννοιας του εγκλήματος και του εγκληματία
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Καποδίστρια, Βασιλική Χρυσοβαλάντη Π.; Λαμπροπούλου, Έφη Π.; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Μαγγανάς, Αντώνης Δ., 1947-; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να μελετήσει τον ρόλο που έχει η πολιτισμική εγκληματολογία στην ερμηνεία των αναπαραστάσεων κοινού που κατασκευάζουν έννοιες για το έγκλημα, τον εγκληματία και τον τρόπο λειτουργίας τους συστήματος ποινικής δικαιοσύνης. Γίνεται αναφορά στις θεωρητικές προσεγγίσεις της κατασκευής της κοινωνικής πραγματικότητας, στον υποκειμενισμό που διέπει την αποκωδικοποίηση των καθημερινών κοινωνικών ερεθισμάτων και στον ρόλο των στερεοτύπων που λειτουργούν ως οργανωτές της πολύπλοκης κοινωνικής πραγματικότητας. Έμφαση δίνεται στον τρόπο με τον οποίο τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας- είτε πρόκειται για δημοσιογραφική ενημέρωση, είτε για ψυχαγωγική τηλεοπτική ή κινηματογραφική αναπαράσταση, είτε για λογοτεχνικό βιβλίο- δημιουργούν κοινωνικές αναπαραστάσεις που είναι σε θέση να διαμορφώσουν συνειδήσεις. Συγκεκριμένα, μέσω της θεματικής ανάλυσης περιεχομένου τεσσάρων αστυνομικών μυθιστορημάτων του δημοσιογράφου και συγγραφέα Γ. Μαρή, θα επιχειρηθεί να ερευνηθεί κατά πόσο ο συγγραφέας κατασκευάζει και προωθεί συγκεκριμένες απόψεις για τις έννοιες του εγκλήματος, του εγκληματία και της αστυνομίας.
Η σύγχρονη γενετική και έγκλημα: οι ερμηνείες- τα επιστημολογικά και μεθοδολογικά όρια τους: η περίπτωση της βίαιης εγκληματικής συμπεριφοράς
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μουρσιώτη, Ευσταθία Α.; Λαμπροπούλου, Έφη Π.; Φαρσεδάκης, Ιάκωβος Ι.; Λάζος, Γρηγόρης, 1954-; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η «Σύγχρονη Γενετική και το Έγκλημα» είναι η παρουσίαση των επιστημονικών ερμηνειών με βάση τις πρόσφατες ανακαλύψεις του ανθρώπινου γενετικού κώδικα με επίκεντρο την βίαιη συμπεριφορά που ξεφεύγει από τα όρια της αντικοινωνικότητας και μεταβαίνει στο εγκληματικό πεδίο. Στην αρχή εισάγουμε τον αναγνώστη στο θέμα και ύστερα –στο δεύτερο κεφάλαιο- εξηγούμε τις πτυχές της γενετικής αφού πρώτα διαβούμε τα ιστορικά μονοπάτια που μας οδήγησαν στην ανακάλυψη του ανθρώπινου γονιδιώματος. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουμε την ουσιώδη σημασία του DNA, των νευρώνων, του νευρικού συστήματος αλλά και του εγκεφάλου. Στο τρίτο κεφάλαιο στην οπτική γωνία της συμπεριφορικής γενετικής εντοπίζουμε τα στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας, της προσωπικότητας και της κληρονομικότητας που μπορούν να συμβάλουν στον a priori καθορισμό της συμπεριφοράς και επισημαίνουμε την κατεύθυνση των νέων ερευνών για την αλληλεπίδραση και τον συσχετισμό γονιδίων και περιβάλλοντος. Στο τέταρτο κεφάλαιο, εξηγούμε θεωρίες επιστημόνων που ανέδειξαν την εκμάθηση συμπεριφοράς βάσει του περιβάλλοντος, αλλά και εκείνες τις θεωρίες που έδωσαν μια πιο κοινωνιοβιολογική χροιά στην εξήγηση της επιθετικής συμπεριφοράς του ανθρώπου. Το πέμπτο κεφάλαιο, αποτελείται από πέντε υποθέσεις ποινικών παραβατών που διέπραξαν, κατά κύριο λόγο, ανθρωποκτονίες και που ισχυρίστηκαν, και σε ορισμένες περιπτώσεις απέδειξαν, την γενετική προδιάθεσή τους που τους οδήγησε στο έγκλημα. Στο τέλος, τοποθετούμε τα συμπεράσματά μας τα οποία, θα λέγαμε, ότι είναι πιο πολύ προβληματισμοί για το τι μέλλει γενέσθαι και όχι τόσο αποφθέγματα που προκύπτουν από την μελέτη του θέματος και όχι γιατί αρνούμαστε να πάρουμε θέση αλλά γιατί ενδιαφερόμαστε περισσότερο για το ανθρώπινο πρόσωπο της επιστήμης και όχι για την τεχνοκρατική της όψη.
Η πρόσληψη της αγγλικής εξουσίας απο τους Κύπριους αγωνιστές και η αντίσταση της ΕΟΚΑ 1955-1959
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Παπαγεωργίου, Μαρία Λ.; Λυδάκη, Άννα Α.; Κοταρίδης, Νίκος Γ., 1957-; Καραμπελιάς, Γεράσιμος, 1964-; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η εργασία διαπραγματεύεται το θέμα πρόσληψης εξουσίας απο τους Κύπριους αγωνιστές και της αντίστασης της ΕΟΚΑ κατα την περίοδο της αγγλοκρατίας 1955- 1959 στην Κύπρο.
Ο εγκληματοπροληπτικός ρόλος του ψυχολόγου
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2009) Καρανικόλα, Δέσποινα Α.; Μαγγανάς, Αντώνης Δ., 1947-; Λάζος, Γρηγόρης, 1954-; Φαρσεδάκης, Ιάκωβος Ι.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Στο πλαίσιο της θεραπευτικής δικαιοσύνης, ως εναλλακτικής μορφής απονομής της δικαιοσύνης, στην παρούσα έρευνα μελετάται ο ρόλος του ψυχολόγου στην πρόληψη της παραβατικότητας. Όπως προκύπτει από τις συνεντεύξεις με επαγγελματίες ψυχολόγους, οι άνθρωποι πράγματι εκμυστηρεύονται στον ειδικό παραβατικές πράξεις που διέπραξαν ή σκέφτονται να διαπράξουν. Η προσωπικότητα του ειδικού και η ποιότητα της θεραπευτικής σχέσης αναδεικνύονται ισχυροί παράγοντες σε αυτή τη διαδικασία και σίγουρα ισχυρότεροι από το αν ο ειδικός έχει την ιδιότητα του ψυχολόγου ή του ψυχιάτρου. Αναφέρονται πολλές παραβατικές δραστηριότητες με συχνότερες την ενδοοικογενειακή βία, τη χρήση ουσιών, τα οικονομικά αδικήματα και τις απόπειρες αυτοκτονίας. Επιπλέον, η εκμυστήρευση φαίνεται να έχει πράγματι εγκληματοπροληπτική δράση κυρίως όσον αφορά ήπιες παραβατικές δραστηριότητες εξεταζόμενες σε ατομικό επίπεδο. Ο κύριος τρόπος δράσης είναι η αναζήτηση των κινήτρων της παραβατικότητας αλλά επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους όπως η θεραπευτική προσέγγιση του ειδικού. Σημαντικός παράγοντας εδώ αναδεικνύεται η άρση του θεραπευτικού απορρήτου αποκλειστικά για τις περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται επικινδυνότητα του πελάτη για τον εαυτό του ή κάποιον τρίτο.
Δαπάνες και χρηματοδότηση του Ελληνικού Συστήματος Υγείας
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μαστρογιάννη, Χαριτωμένη Α.; Οικονόμου,Χαράλαμπος; Τσοτσορός, Στάθης Ν.; Σακελλαρόπουλος, Θεόδωρος Δ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η Δημόσια Υγεία στην Ελλάδα αποτέλεσε πρωταρχικό μέλημα των κυβερνήσεών της από συστάσεως του κράτους. Εκκινώντας εκ βάθρων θα θεμελιώνεται κατά τις ανάγκες μέχρι τις αρχές του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, διάστημα που η φιλανθρωπική δραστηριότητα θα δραστηριοποιηθεί και θα στηρίξει την κρατική προσπάθεια. Η απουσία συστηματικής προσπάθειας δημιουργίας υγειονομικού συστήματος, την οποία συμπλήρωναν οι προσφορές των ευεργετών θα συνεχιστεί και στις αρχές του επόμενου αιώνα, συνθήκη η οποία αμβλύνθηκε μερικώς μέσωσειράς νομοθετημάτων και μέτρων. Την περίοδο αυτή θα τεθούν οι βάσεις για την ασφαλιστική προστασία στο Ελληνικό κράτος Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η συμφωνία Ελλάδας και ΗΠΑ το 1947 για παροχή βοήθειας θα αποτελέσει μια σημαντική προσπάθεια εκσυγχρονισμού των υγειονομικών δομών και υπηρεσιών. Κορυφαία στιγμή για τη Δημόσια Υγεία στη χώρα θα αποτελέσει ο Ν. 1397/1983 με την δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η Υγεία αναγνωρίζεται ως δημόσιο αγαθό και τελεί υπό την αντίληψη της ισότητας και της προσβασιμότητας κάθε πολίτη σε αυτή. Προβλήματα όμως όπως η απουσία σαφών αρχών χρηματοδότησης, ελέγχου των δαπανών,αύξηση της παραοικονομίας στην Υγεία καιαδυναμία διοίκησης των οικονομικών του τομέα θα οδηγήσουν σε μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις τις δύο επόμενες δεκαετίες. Οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις, φιλελεύθερης ή σοσιαλιστικής ιδεολογίας θα επιφέρουν αλληλοαναιρούμενες αλλαγές και ο δημόσιος υγειονομικός τομέας θα κλυδωνίζεται στις πολιτικές αποφάσεις, μη αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα όπως η ποιότητα, η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητας των υπηρεσιών του. Το 2010, όταν η Ελληνική οικονομία θα εισέλθει σε μια βαθειά δομική και πολύπλευρη κρίση, με κύρια χαρακτηριστικά το τεράστιο δημόσιο χρέος, το μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και τη συρρίκνωση του ΑΕΠ, ο υγειονομικός τομέας θα ακολουθήσει στις αναδιαρθρωτικές αλλαγές και εκεί σχεδόν θα αποδομηθεί, με το μισό σχεδόν του πληθυσμού να δηλώνει πως δεν έχει την αναγκαία έστω περίθαλψη. Η Δημόσια Υγεία αποτελεί θέμα ύψιστης σημασίας στη λειτουργία και συνέχεια κάθε κράτους. Οφείλει λοιπόν η χώρα να υλοποιήσει διαρθρωτικές αλλαγές, ακόμη και σαν μέρος επιβολής των μνημονίων, στο σημείο όμως που αυτές πραγματοποιούνται στο πνεύμα της ισότιμης και πλήρους δικαιώματος πρόσβασης στις υπηρεσίες της για όλους τους Έλληνες πολίτες. Η Πρωτοβάθμια Υγειονομική Φροντίδα απαραίτητα πρέπει να επανακτήσει το ρόλο της αλλά και η λήψη μέτρων όπως η προστασία του άνεργου πληθυσμού, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσων, η χρηστή χρησιμοποίηση της βιοϊατρικής τεχνολογίας και η ανάληψη δράσεων που θα μειώσουν επιβαρυντικούς για την υγεία παράγοντες θα πρέπει να αποτελούν συνεχείς στόχους κάθε πολιτικής για την υγεία, ειδικότερα δε στο περιβάλλον μιας υφιστάμενης οικονομικής κρίσης.
Εγκληματοποίηση των πληθυσμιακών μετακινήσεων στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: η εφαρμογή του κανονισμού «Δουβλίνο II» στην περίπτωση της Ελλάδας
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Κατάκη, Χριστίνα Γ.; Νικολόπουλος, Γιώργος Π.; Τσόλκα, Όλγα Β.; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Αντικείμενο μελέτης της παρούσας εργασίας είναι η εγκληματοποίηση των πληθυσμιακών μετακινήσεων στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων των μετακινούμενων πληθυσμών, με ειδικότερη αναφορά στην εφαρμογή του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙ» σε σχέση με την Ελλάδα. Η εργασία κινείται πάνω σε δύο θεματικούς άξονες, καθένας εκ των οποίων διαιρείται σε υποενότητες και ολοκληρώνεται με το γενικό συμπέρασμα που αποτελεί και το τρίτο μέρος της. Στον πρώτο θεματικό άξονα γίνεται μία προσπάθεια εννοιολογικής προσέγγισης των όρων που απαρτίζουν την εργασία, προκειμένου να γίνει μία θεωρητικά τεκμηριωμένη εισαγωγή στο κυρίως θέμα. Δίνεται έμφαση στην έννοια της διεθνοποίησης της αντεγκληματικής πολιτικής, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μετακινήσεων του πληθυσμού ως ένα ιδιαίτερο κοινωνικό φαινόμενο. Στην εξέλιξη της εργασίας μας αναλύεται το θεσμικό πλαίσιο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που οδήγησε στη δημιουργία της έννοιας του «Ευρωπαίου Πολίτη» (άρθρο 20 επ. ΣΛΕΕ) και ειδικότερα στην άρση των εσωτερικών συνοριακών ελέγχων μέσω της προοδευτικής εγκαθίδρυσης του «Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης». Γίνεται μία σύντομη αναφορά στο «χώρο Σένγκεν» και στις έννοιες της ένταξης και του αποκλεισμού, ως βασικών συντελεστών στη διαδικασία εγκληματοποίησης των μετακινούμενων πληθυσμών από τρίτες χώρες. Κατόπιν γίνεται ανάλυση του τρόπου αντιμετώπισης της εισόδου των παράνομων μεταναστών από τη νομοθεσία των κρατών- μελών της ΕΕ, τα οποία χρησιμοποιούν το ποινικό δίκαιο ως εργαλείο διαχείρισης των μεταναστευτικών κυμάτων, με αποτέλεσμα την εγκληματοποίησή τους, καθώς δημιουργείται η πεποίθηση ότι οι μετανάστες από τρίτες χώρες είναι παράνομοι, απλώς και μόνο επειδή εισέρχονται εντός της ΕΕ. O δεύτερος θεματικός άξονας αφορά στο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των πληθυσμιακών μετακινήσεων από τρίτες χώρες, όπως αυτό ορίζεται στον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ, καθώς και στην ανάδειξη των ενδοκοινοτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα στα κράτη- μελή «πρώτης υποδοχής» και «τελικού προορισμού». Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα, η οποία ως χώρα με εξωτερικά σύνορα της ΕΕ αντιμετωπίζει και το μεγαλύτερο πρόβλημα διαχείρισης της ανεξέλεγκτης εισροής μεταναστών. Ασκείται κριτική στον τρόπο που εφαρμόζεται ο Κανονισμός «Δουβλίνο ΙΙ» και παρατίθενται αποφάσεις του ΕΔΔΑ και του ΔΕΕ, οι οποίες εντοπίζουν την προβληματική εφαρμογή του και προσπαθούν να διορθώσουν κάποια από τα κακώς κείμενα μέσω της νομολογίας τους. Τέλος, γίνεται και μία σύντομη αναφορά στον Κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙΙ», ο όποιος προσπαθεί να βελτιώσει τα προβληματικά σημεία του προηγούμενου Κανονισμού, συμμορφούμενος με τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Η εμφάνιση επαγγελματικής εξουθένωσης (σύνδρομο burnout) στο νοσηλευτικό προσωπικό: η περίπτωση του Γ.Ν.Α. ΚΑΤ
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Παπαλεξάνδρου, Ευστάθιος Α.; Οικονόμου, Χαράλαμπος; Λυδάκη, Άννα Α.; Riboli, Diana; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η ποσοτική έρευνα στους νοσηλευτές του νοσοκομείου ΚΑΤ βασίστηκε στο ερωτηματολόγιο της Maslach και είχε ως σκοπό να διαπιστώσει αν οι συγκεκριμένοι ερωτώμενοι εμφανίζουν συμπτώματα του Συνδρόμου Επαγγελματικής Εξουθένωσης, γνωστό και ως Burnout Syndrome. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPPS 20 και έγιναν εκτενείς διμεταβλητές συσχετίσεις και χρήση συντελεστών συσχέτισης και στατιστικής σημαντικότητας. Αν και το δείγμα των 148 ερωτώμενων ήταν μικρό και η στατιστική ανάλυση δεν επιτρέπει τη γενίκευση, διαπιστώθηκε η δυναμική διείσδυση του Συνδρόμου και με τα τρία στοιχεία που όρισε η Maslach, τη συναισθηματική εξάντληση, την αποπροσωποποίηση και την αίσθηση μειωμένων προσωπικών επιτευγμάτων.
Η παρουσίαση της ενδοοικογενειακής κακοποίησης των ανηλίκων από τον ελληνικό ημερήσιο Τύπο
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Λούντζη, Αγγελική – Ρουμβίνη Ν.; Βλάχου, Βασιλική; Χάιδου, Ανθοζωή, 1955-; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη του τρόπου με τον οποίο ο ελληνικός ημερήσιος Τύπος παρουσιάζει το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής κακοποίησης των ανηλίκων. Στο πλαίσιο αυτό, αναπτύσσονται οι μορφές της κακοποίησης των ανηλίκων στην οικογένεια και οι συνέπειές τους, οι παράγοντες εκδήλωσής τους και τα μέτρα αντιμετώπισής τους. Ακόμη, αναφέρεται συνοπτικά η λειτουργία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας ως προς την επιλογή της θεματολογίας τους και τη μετάδοση των πληροφοριών, σε συνδυασμό με την εγκληματικότητα και εν προκειμένω, την ενδοοικογενειακή κακοποίηση των ανηλίκων. Συγκεκριμένα, μέσω της ανάλυσης περιεχομένου των δημοσιευμάτων έξι αθηναϊκών εφημερίδων, μαζικής και ημερήσιας κυκλοφορίας - «Η Καθημερινή», «Το Βήμα», «Η Αυγή», «Ελευθεροτυπία», «Τα Νέα» και «Έθνος» - συμπεριλαμβανομένων των Κυριακάτικων φύλλων τους, επιχειρείται η αποτύπωση της εικόνας του εν λόγω φαινομένου που αποδίδεται από τον Τύπο το χρονικό διάστημα των ετών 2008 έως και 2013. Συναφώς, επιδιώκεται η διερεύνηση του τρόπου δημοσιοποίησης των χαρακτηριστικών στοιχείων που αντιστοιχίζονται στην προσωπικότητα του εγκληματία ή φερόμενου ως δράστη και η εκτίμηση του ενδεχομένου επαναθυματοποίησης των θυμάτων μέσω του Τύπου, κατόπιν δημοσίευσης των στοιχείων της ταυτότητάς τους και της ευρείας γνωστοποίησης του σχετικού συμβάντος. Επίσης, εξετάζεται η τεθείσα υπόθεση της εργασίας ότι ο Τύπος παρουσιάζει την ενδοοικογενειακή κακοποίηση των ανηλίκων ως φαινόμενο που σχετίζεται θετικά με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η οποία επιφέρει κυρίως τη μείωση του εισοδήματος και την αύξηση της ανεργίας.
Οικονομική κρίση και έγκλημα: μεθοδολογικοί προβληματισμοί της ποσοτικής προσέγγισης
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Γιαννακοπούλου, Πέγκυ Κ.; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Μαγγανάς, Αντώνης Δ., 1947-; Ζαραφωνίτου, Χριστίνα; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Η πρόσφατη οικονομική κρίση αναζωπύρωσε το λαϊκό και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον σχετικά με τη διασύνδεση των οικονομικών δυσχερειών και της εγκληματικότητας. Σε ερευνητικό επίπεδο, φαίνεται να επαναλαμβάνονται, σε μεγάλο βαθμό, οι διάφορες μέθοδοι που έχουν χρησιμοποιηθεί για να επαληθεύσουν ή να διαψεύσουν αυτή τη σχέση. Ωστόσο, μια περίοδος οικονομικής κρίσης ή ύφεσης παρουσιάζει διαφορετικά χαρακτηριστικά, από ότι μια οποιαδήποτε περίοδο οικονομικής δυσχέρειας, καθώς έχει συλλογικό αντίκτυπο, και για αυτόν τον λόγο, οι έρευνες που διεξάγονται πάνω στο θέμα της εγκληματικότητας, κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας περιόδου, αποτελούν ιδιαίτερες περιπτώσεις και, ως αποτέλεσμα, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται σε έρευνες που διεξάγονται σχετικά με τη σχέση των οικονομικών κρίσεων ή υφέσεων και της εγκληματικότητας, θα πρέπει να είναι εξίσου ξεχωριστές. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξης των πιο συχνών μεθοδολογικών προβλημάτων που παρουσιάζονται στις εγκληματολογικές έρευνες σχετικά με τον εντοπισμό της πιθανής σχέσης μεταξύ οικονομικών κρίσεων ή υφέσεων και της εγκληματικότητας. Για την επίτευξη του παραπάνω στόχου, χρησιμοποιείται η μέθοδος της συστηματικής ανασκόπησης. Συγκεκριμένα, αναλύονται δεκαπέντε (15) έρευνες, που βρέθηκαν να πληρούν τα κριτήρια που καθορίστηκαν για τις ανάγκες της συγκεκριμένης εργασίας, από όπου εντοπίστηκαν τα κοινά μεθοδολογικά ζητήματα που προκύπτουν. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι πολλά κοινά μεθοδολογικά προβλήματα, τα οποία και αναλύονται, επαναλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό στην ερευνητική βιβλιογραφία σχετικά με το υπό κρίση φαινόμενο. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι θα πρέπει να υπάρξει εκτεταμένη έρευνα για τον εντοπισμό «καλών» πρακτικών για τη διερεύνηση της πιθανής σχέσης οικονομικής κρίσης ή ύφεσης και εγκληματικότητας.
Η αποζημίωση και η αποκατάσταση του θύματος στην Αθήνα των κλασικών χρόνων
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Φράγκου, Μαρία Ν.; Βλάχου, Βασιλική; Αδάμ-Μαγνήσαλη, Σοφία; Φαρσεδάκης, Ιάκωβος Ι.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Στην Αθήνα της κλασικής εποχής, έχει αναπτυχθεί ένα πολύπλοκο σύστημα απονομής δικαιοσύνης που αποσκοπεί στην ικανοποίηση των αδικούμενων πολιτών. Στην προσπάθεια αντιμετώπισης του εγκλήματος η «πόλις» αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στο θύμα, αναπτύσσει διάφορους τρόπους προστασίας και ικανοποίησης του, μέσω της αποζημίωσης, χρηματικής ή υλικής και της αποκατάστασης της ζημίας είτε παρέχοντας του τη δυνατότητα σε κάποιες περιπτώσεις να αντεκδικηθεί. Τα ένδικα βοηθήματα της εποχής, η «δίκη» και η «γραφή», ανταποκρίνονται σε αρκετά μεγάλο βαθμό στη διάκριση ιδιωτικού και δημόσιου αδικήματος, ωστόσο υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις στο Αττικό δίκαιο που αναιρούν την συσχέτιση αυτή. Στόχος της εργασίας αυτής είναι η διερεύνηση της προστασίας του θύματος στην Αθήνα των κλασικών χρόνων τόσο με τη μορφή της αποζημίωσης όσο και με τη μορφή της αποκατάστασης. Αν και είναι δύσκολο να εντοπιστεί η ακριβής συνάφεια ανάμεσα στην επανόρθωση της βλάβης του θύματος από μια άδικη πράξη στην Αθήνα του 5ου και 4ου π.Χ. αιώνα με τις προβλεπόμενες από το σύγχρονο δίκαιο μορφές προστασίας του, κρίναμε ως σημαντική και σχεδόν αναγκαία τη σύγκρισή τους, προκειμένου να διαπιστώσουμε εάν υπάρχει μια διαχρονική σταθερά ως προς το πνεύμα που τις διέπει. Εξετάζοντας την ηθικοπολιτική φιλοσοφία που διέπνεε τον τρόπο επίλυσης των διαφορών δράστη και θύματος αλλά και τα κοινωνικά συμφραζόμενα της εποχής θα μελετήσουμε τον τρόπο που αξιολογούνταν η βλάβη/ζημία που προξένησε ο δράστης στο θύμα σε μια σειρά από αδικήματα.
Ο δημόσιος λόγος για το έγκλημα στην Ελλάδα την περίοδο της οικονομικής κρίσης: η περίπτωση των πρακτικών της Βουλής των Ελλήνων
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μπελίτσης, Δημήτριος Χ.; Τσίγκανου, Ιωάννα Γ.; Λαμπροπούλου, Έφη Π.; Μιχαηλίδου, Μάρθα; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Στην εργασία αυτή επιχειρείται η ανάλυση της έννοιας του εγκλήματος μέσα από το δημόσιο λόγο την περίοδο της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Για την κατανόηση των βασικών εννοιών της οικονομικής κρίσης αλλά και του εγκλήματος, ξεκινούμε με μια παρουσίαση της κατάστασης που ορίζουμε ως οικονομική κρίση στην Ελλάδα, της οποίας έπεται μια ιστορική παρουσίαση των κυριότερων εγκληματολογικών θεωριών καθώς και των πιο σύγχρονων ρευμάτων εντός των κόλπων της επιστήμης που μελετάει το έγκλημα, της Εγκληματολογίας. Στο δεύτερο μέρος, παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της έρευνας. Η έρευνα επικεντρώνει στην εμφάνιση της λέξεως «έγκλημα» στα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων για το χρονικό διάστημα από το 2008 έως και το 2013. Οι παράγραφοι στις οποίες εμφανίζεται το «έγκλημα» κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη θεματολογία που αναπτύσσεται, την πολιτική ιδιότητα και το φύλο του υποκείμενου εκφοράς του λόγου και του κόμματος στο οποίο ανήκει. Μέσα από τα αποτελέσματα φανερώνεται η έντονη συσχέτιση του εγκλήματος με συγκεκριμένες θεματικές ενότητες όπως της οικονομίας και της πολιτικής. Παράλληλα έντονη διαπιστώνεται η συζήτηση για την εγκληματικότητα και τη φαινομενικά αυξητική της τάση σε συνάρτηση μάλιστα με την παράμετρο της μετανάστευσης. Στο τρίτο μέρος προσπαθούμε να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα μέσω της ανάλυσης των ποσοτικών αποτελεσμάτων της έρευνας καθώς και μέσω μιας, σε δεύτερο χρόνο, ποιοτικής ανάλυσης περιεχομένου ορισμένων επισημασμένων παραγράφων ξεχωριστού ενδιαφέροντος.
Ευρωπαϊκοί φορείς ελέγχου του εγκλήματος στο πλαίσιο της αλληλόδρασης εθνικού και υπερεθνικού επιπέδου εξουσίας: η περίπτωση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελικής Αρχής
(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Ανδρουλάκη, Ευαγγελία Μ.; Νικολόπουλος, Γιώργος Π.; Φαρσεδάκης, Ιάκωβος Ι.; Τσόλκα, Όλγα Β.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνιολογίας
Με το άρθρο 86 της ΣΛΕΕ προβλέπεται η σύσταση και λειτουργία της ΕΕΑ προκειμένου να προστατευθούν τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ, καθώς ούτε τα υφιστάμενα όργανά της (OLAF, Eurojust και Europol) αλλά ούτε οι εθνικές αρχές των κρατών-μελών δρώντας μεμονωμένα μπόρεσαν μέχρι σήμερα να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την εγκληματικότητα αυτή. Ειδικότερα, η ΕΕΑ θα είναι αποκλειστικά αρμόδια για τη διεξαγωγή ερευνών και την άσκηση ποινικής δίωξης για αδικήματα σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ. Ως εκ τούτου, δημιουργείται μια αλληλόδραση μεταξύ του θεσμού αυτού τόσο με εθνικές αρχές ελέγχου όσο και με άλλους φορείς της ΕΕ. Απ’ αυτή την άποψη, ο νέος θεσμός της ΕΕΑ εισάγει νέα δεδομένα στην προβληματική του «εξευρωπαϊσμού» («europeanisation») της αντεγκληματικής πολιτικής και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Με δεδομένη την έντονη ανησυχία που έχει αναπτυχθεί διεθνώς για το συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον της οικονομικής παραβατικότητας και την αντίστοιχη δημιουργία ευρωπαϊκών, διεθνών αλλά και εθνικών φορέων για την καταπολέμησή της, η παρούσα διπλωματική εργασία αποβλέπει στη μελέτη των νέων θεσμών πρόληψης και καταστολής που προτείνεται να δημιουργηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως ο «Ευρωπαίος Εισαγγελέας». Ειδικότερα, θα αναλυθεί η ευρωπαϊκή αντεγκληματική πολιτική, ως αποτέλεσμα αλληλοδράσεων ανάμεσα σε εθνικές και ευρωπαϊκές/ενωσιακές βαθμίδες εξουσίας, καθώς και οι έννοιες της «διεθνικότητας» στις διαδικασίες σχεδιασμού και εφαρμογής της αντεγκληματικής πολιτικής ενός κράτους, του «ευρωπαϊκού δικαιικού πλουραλισμού» και του «εξευρωπαϊσμού» της αντεγκληματικής πολιτικής. Στη συνέχεια, θα αναφερθούμε στην ευρωπαϊκή δικαστική συνεργασία, στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού ποινικού δικαίου και στις επιδράσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας στη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις. Επίσης, θα αναλυθούν οι ευρωπαϊκοί φορείς ελέγχου του εγκλήματος (Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο, Eurojust, Europol, OLAF) και η μεταξύ τους συνεργασία. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στο θεσμό της ΕΕΑ από το «Corpus juris» μέχρι τη Συνθήκη της Λισαβόνας, οι αρμοδιότητές της, ο τρόπος λειτουργίας της και τα πλεονεκτήματα και τυχόν προβλήματα που εμφανίζει, όπως όλα αυτά έχουν διαμορφωθεί έως τις 31 Οκτωβρίου 2014. Η μεθοδολογία της έρευνας που θα ακολουθηθεί είναι η ανάλυση περιεχομένου επίσημων τεκμηρίων της ΕΕ (νομοθετικών και de lege ferenda) και σχετικών επιστημονικών μελετών.

Περιηγούμαι

Πρόσφατες Υποβολές