Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης
Μόνιμο URI για αυτήν την κοινότηταhttps://beta-pandemos.panteion.gr/handle/123456789/22
Νέα
Αυτή είναι η κοινότητα από το παλιό σύστημα με ID:cid:5
Περιηγούμαι
Πλοήγηση Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης ανά Τίτλο
Τώρα δείχνει 1 - 20 από 1123
- Αποτελέσματα ανά σελίδα
- Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο BitCoin: ευκαιρία ή κίνδυνος: νομική προσέγγιση(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2018) Μπερέτη, Έλλη Χ.; Χριστοπούλου, Χριστίνα, 1967-; Μπώλος, Άγγελος Π.; Τζάκας, Δημήτριος-Παναγιώτης; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΣτόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση της έννοιας και της λειτουργίας του bitcoin. Το κρυπτονόμισμα bitcoin αποτελεί ένα κομμάτι της σύγχρονης πραγματικότητας και παρά τους εγγενείς κινδύνους του χρησιμοποιείται από μεγάλη μερίδα χρηστών. Από νομικής σκοπιάς παραμένει αρρύθμιστο. Παρ’ ότι στους νομικούς κύκλους γίνονται συζητήσεις για τη νομική του φύση και για το αν αποτελεί χρήμα εν στενή εννοία ή εν ευρεία έννοια ή αν τελικά είναι πράγμα δεν έχει εκδοθεί νομοθέτημα μέχρι σήμερα που να κωδικοποιεί τη χρήση και λειτουργία του. Ωστόσο, σε πλείονες έννομες τάξεις έχουν εκδοθεί προειδοποιήσεις αναφορικά με τη χρήση του και τους κινδύνους από αυτή, ιδίως ως προς τη διευκόλυνση τέλεσης αξιόποινων πράξεων μέσω αυτού και πρωτίστως ως μέσο τέλεσης ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Ως προς την λειτουργία του αξίζει να αναφερθεί ότι ανήκει στην κατηγορία των blockchain, γεγονός που αυξάνει την εμπιστοσύνη στους χρήστες, αφού όλες οι συναλλαγές που διενεργούνται σε bitcoin εγγράφονται στο μητρώο αυτό, αφού πρώτα επαληθευθούν από τους εξορύκτες, ενώ η κατοχή τους εξασφαλίζεται μέσω ενός ηλεκτρονικού πορτοφολιού στο οποίο συνδέονται εύκολα με τη χρησιμοποίηση της διεύθυνσής τους και του ιδιωτικού κωδικού που μόνο αυτοί γνωρίζουν.Τεκμήριο Digital advertising: η διαφήμιση στην ψηφιακή εποχή και τα εγειρόμενα νομικά ζητήματα(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2017) Μελικόκη, Παρασκευή Ν.; Μπώλος, Άγγελος Π.; Χριστοπούλου, Χριστίνα; Βασιλόπουλος, Σωτήριος Η.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΤο φαινόμενο του digital advertising εισέβαλε στη σύγχρονη καθημερινότητα από τη στιγμή που νομιμοποιήθηκε η εμπορική χρήση του Διαδικτύου και τέθηκαν οι βάσεις του ηλεκτρονικού εμπορίου. Κατά αυτόν τον τρόπο, καθίσταται πασίδηλο πως δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη η νομική κοινότητα. H ιδιαίτερη φύση του Διαδικτύου, η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη χρονικών και χωρικών ορίων, καθώς και η πολυσχιδής μορφή του, δημιουργούν διαρκώς προκλήσεις για την νομική αντιμετώπισή του. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια αναμέτρηση μεταξύ του ισχύοντος τόσο ουσιαστικού δικαίου όσο και ιδιωτικού διεθνούς δικαίου με τον νέο, άυλο κόσμο της ψηφιακής εποχής. Επίσης, παρατηρείται μια διαπάλη μεταξύ θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων, και ιδίως –αφενός- μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης του ατόμου, της οικονομικής του ανάπτυξής και –αφετέρου- της προστασίας των προσωπικών του δεδομένων και της ιδιωτικότητάς του. Στόχος του συγκεκριμένου πονήματος είναι η συνολική εποπτεία του φαινομένου του Digital Advertising και η συγκέντρωση και η απάντηση των περισσότερων ανακυπτόμενων νομικών ζητημάτων.Τεκμήριο H αξιολόγηση της εφαρμογής της σημαντικότητας, βάσει ποιοτικών κριτήριων, κατά τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2014) Θωμάς, Δημήτριος Ι.; Φίλος, Ιωάννης; Αποστόλου, Απόστολος; Αγοράκη, Μαρία-Ελένη; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΗ ελεγκτική είναι επάγγελμα που συνδυάζει ένα θεσμικό πλαίσιο με δυναμική και συνεχή εξέλιξη, ενώ ταυτόχρονα βασίζεται στην υποκειμενικότητα της κρίσης του προσώπου που ασκεί το ελεγκτικό έργο. Οι συνεχείς και έντονες αλλαγές στο οικονομικό και επιχειρησιακό περιβάλλον, από το 2008 και μετά, έχουν άμεσες συνέπειες στις οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων, γεγονός που διαμορφώνει νέες προκλήσεις για το ελεγκτικό επάγγελμα. Σε αυτές τις προκλήσεις η διασφάλιση της ποιότητας του ελεγκτικού έργου συνδέεται άρρηκτα με την εφαρμογή της έννοιας της σημαντικότητας (materiality). Η έκφραση «να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος» είναι ένας απλός τρόπος να αναφερθούμε στη σημασία της ανωτέρω έννοιας κατά την εφαρμογή της στο ελεγκτικό έργο. Αφορμή για την επιλογή του θέματος της εργασίας μου ήταν οι πρόσφατες (12 Φεβρουαρίου 2013) επισημάνσεις της δημοσιοποιημένης επισκόπησης της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών (European Securities and Markets Authority, ‘ESMA’) σχετικά με την εφαρμογή της έννοιας σημαντικότητας, μέσα από το πρίσμα των οικονομικών εκθέσεων των ανεξάρτητων ελεγκτών. Παράλληλα, εξετάζοντας άρθρα από τη διεθνή βιβλιογραφία, διαπίστωσα συχνή αναφορά στην ανάγκη υιοθέτησης, από την πλευρά του ελεγκτή, ποιοτικών κριτηρίων για την αξιολόγηση και την εφαρμογή της έννοιας της σημαντικότητας,. Επιπλέον, μέσα από τα επιστημονικά άρθρα και τις σχετικές έρευνες, αποκαλύπτεται μια έντονη αμφισβήτηση για τη χρήση μόνο των ποσοτικών μεθόδων στην εφαρμογή της έννοιας σημαντικότητας κατά το σχεδιασμό του ελέγχου και περαιτέρω τον προσδιορισμό του ουσιώδους μεγέθους. Συχνά, οι συντάκτες παρότρυναν τους ελεγκτές να μην εμπιστεύονται τις ποσοτικές μεθόδους, αλλά να εφαρμόζουν ταυτόχρονα και ποιοτικά κριτήρια. Τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα, όπως για παράδειγμα η περίπτωση της Enron, με τις γνωστές συνέπειες, ανέδειξαν, αφενός αδυναμίες στην εφαρμογή της έννοιας της σημαντικότητας με βάση τα ποσοτικά κριτήρια, αφετέρου την ανάγκη άμεσης αντίδρασης των αρμόδιων φορέων, με σκοπό να επιστήσουν την προσοχή των ελεγκτών στη ταυτόχρονη χρήση ποιοτικών παραγόντων. Υπό το πρίσμα αυτό τα θεσμικά και εποπτικά όργανα εντόπισαν αυτό το κενό στις ελεγκτικές διαδικασίες και συνέταξαν το Διεθνές Ελεγκτικό Προτύπου (ΔΠΕ) 450 «Αξιολόγηση σφαλμάτων που εντοπίζονται κατά τη διάρκεια του ελέγχου» που εφαρμόζεται συνδυαστικά με το ελεγκτικό πρότυπο ΔΠΕ 320 «Ουσιώδες μέγεθος στο σχεδιασμό και στην εκτέλεση ενός ελέγχου». Σκοπός της έρευνας: Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την έννοια της σημαντικότητας, ως συστατικό στοιχείο της διαδικασίας ελέγχου. Περαιτέρω στοχεύει να διερευνήσει και να καταδείξει το βαθμό χρήσης του ΔΠΕ 450 (ημερομηνία ισχύος 15 Δεκεμβρίου 2009) καθώς και τη συχνότητα εντοπισμού επουσιωδών σφαλμάτων που σχετίζονται με τους ποιοτικούς παράγοντες, όπως ενδεικτικά αυτοί αναφέρονται στη παράγραφο 16 του ανωτέρω προτύπου. Με άλλα λόγια, το κεντρικό ερώτημα που διαπραγματεύεται είναι ‘πώς οι ελεγκτές, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες οδηγίες του ΔΠΕ 450, αξιολογούν τα επουσιώδη σφάλματα που εντοπίζουν κατά τη διάρκεια του ελέγχου και πώς αυτά συμμετέχουν, τελικά, στη διαδικασία διαμόρφωσης της ελεγκτικής γνώμης;’ Η διπλωματική εργασία απαρτίζεται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος είναι κυρίως θεωρητικό και αποτελείται από τέσσερα επιμέρους κεφάλαια. Το δεύτερο μέρος αποτελεί την εμπειρική έρευνα, με τη μεθοδολογία και τα συμπεράσματα της εργασίας και αποτελείται από δύο επιμέρους κεφάλαια. Αναλυτικότερα: Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται συνοπτικά το ελεγκτικό έργο και οι βασικές αρμοδιότητες του (εξωτερικού) ελεγκτή. Προς τη κατεύθυνση αυτή γίνεται μια αναφορά στο ελεγκτικό επάγγελμα, στους φορείς που συνθέτουν ένα δίκτυο κατευθύνσεων με βάση τα ελεγκτικά πρότυπα. Στη συνέχεια γίνεται μια ενδελεχής παρουσίαση της έννοιας σημαντικότητας, όπως εφαρμόζεται στην ελεγκτική, σε συνδυασμό με την έννοια του ουσιώδους μεγέθους, τις μεθόδους προσδιορισμού του και τη χρήση του, ως εργαλείο στρατηγικής και σχεδιασμού του ελέγχου. Επιπλέον παρουσιάζονται ορισμένα ελεγκτικά πρότυπα, τα οποία σχετίζονται με την εφαρμογή της έννοιας της σημαντικότητας, με ιδιαίτερη αναφορά στο ρόλο και τη σημασία των ποιοτικών παραγόντων. Ακολουθεί μια ανασκόπηση της διεθνής βιβλιογραφίας καθώς και των σχετικών άρθρων, ενέργειες που διαμόρφωσαν το απαραίτητο πληροφοριακό υλικό για την ερευνητική προσέγγιση του ανωτέρω θέματος. Επίσης στην εργασία γίνεται μια προσπάθεια παρουσίασης των διαφορετικών συνδέσμων που σχετίζουν την έννοια της σημαντικότητας με άλλα στοιχεία, όπως ενδεικτικά η φύση της ελεγχόμενης οντότητας, η εμπειρία των ελεγκτών. Επισημαίνεται ότι στην εργασία, μέσω της ανασκόπησης της βιβλιογραφίας, καταγράφηκαν διάφοροι ποιοτικοί παράγοντες, γεγονός που αποτελεί μια πρώτη πηγή συγκέντρωσης τέτοιων δεδομένων για σκοπούς ενημέρωσης κάθε αναγνώστη. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η εμπειρική έρευνα, τα ερευνητικά ερωτήματα, η μεθοδολογία καθώς και η ανάλυση, περιγραφική και ποσοτική, των συμπερασμάτων. Κατά την πρακτική που ακολουθείται στον έλεγχο, το επίπεδο σημαντικότητας και περαιτέρω το ουσιώδες μέγεθος, κυρίως προσδιορίζονται με βάση ποσοτικούς παράγοντες. Η αναθεώρηση του ΔΠΕ 320 και η ειδική αναφορά των ελεγκτικών προτύπων σε ποιοτικά κριτήρια, όπως καταδεικνύει η υιοθέτηση του ΔΠΕ 450, ενισχύουν την εφαρμογή της έννοιας της υποκειμενικότητας της κρίσης του ελεγκτή για την αξιολόγηση του επιπέδου σημαντικότητας και του ουσιώδους σφάλματος, δημιουργώντας παράλληλα σημαντικό χώρο για έρευνα. Με άλλα λόγια το ΔΠΕ 450 (§Α16) υιοθετήθηκε προκειμένου ο ελεγκτής, πριν τη διατύπωση γνώμης, να λάβει υπόψη του και τους ποιοτικούς παράγοντες (στο πρότυπο αναφέρονται ως περιστάσεις). ΄Ετσι με βάση το ανωτέρω πρότυπο, όταν διαπιστώνονται μη διορθωμένα σφάλματα, τα οποία, είτε δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν, είτε βρίσκονται χαμηλότερα από το ουσιώδες μέγεθος για τις οικονομικές καταστάσεις ως σύνολο και συνεπώς δεν ικανοποιούν τους ποσοτικούς παράγοντες, μπορεί, σε κάποιες περιστάσεις να κάνουν τον ελεγκτή να τα αξιολογεί εντέλει ως ουσιώδη ατομικά ή αθροιστικά με άλλα επουσιώδη σφάλματα και να διαμορφώσει διαφοροποιημένη γνώμη. Η έρευνα διεξήχθη μέσω ερωτηματολογίου και αποσκοπεί, μέσα από τις απαντήσεις των ελεγκτών, να συγκεντρώσει δεδομένα για την επεξεργασία των διερευνούμενων ερωτημάτων με σκοπό την παράθεση χρήσιμων συμπερασμάτων. Μολονότι τα ερωτήματα, που αφορούν τη χρήση των ποιοτικών παραγόντων κατά την διεξαγωγή του ελεγκτικού έργου και περαιτέρω ο βαθμός επίδρασης αυτών στη γνώμη του ελεγκτή, είναι πολλά, στην εργασία μου επικεντρώθηκα σε ορισμένα σημεία τα οποία δίνουν τις απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα. Α) Είναι οι ελεγκτές εξοικειωμένοι με τη χρήση των ποιοτικών παραγόντων στην εφαρμογή του επιπέδου σημαντικότητας; Β) Υπάρχουν περιστάσεις, κατά τον έλεγχο των επιχειρήσεων, οι οποίες συγκεντρώνουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εντοπιστούν επουσιώδη σφάλματα τα οποία, λόγω της έκτασης της επίδρασης στις περιστάσεις αυτές, ο ελεγκτής τα αξιολογεί ως ουσιώδη; και Γ) Ποιές είναι πράγματι οι συνέπειες, της χρήσης των ποιοτικών παραγόντων και ειδικότερα της πρόνοιας του ΔΠΕ 450, σε ορισμένους τομείς στην Ελλάδα, όπως στο ελεγκτικό έργο, στην ποιότητα των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, στη σχέση ελεγχόμενου-ελεγκτή, στους χρήστες των οικονομικών καταστάσεων και στο κοινωνικό σύνολο; Επισημαίνεται ότι αυτή η εργασία πραγματεύεται ένα αρκετά δύσκολο στην εφαρμογή του, κατά την άποψη των ελεγκτών, ελεγκτικό πρότυπο, καθώς εμπεριέχει σε μεγάλο βαθμό το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Η εργασία, με δεδομένη την απουσία παρόμοιας επίσημα δημοσιευμένης σχετικής έρευνας στην Ελλάδα, δύναται να αποτελέσει σημείο αναφοράς για κάθε ενδιαφερόμενο. Τέλος, τα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας ενδέχεται να αποτελέσουν την αφορμή γόνιμου προβληματισμού ώστε να επανεξεταστούν, από τα ενδιαφερόμενα μέρη, τα ελεγκτικά βήματα, ο σχεδιασμός των διαδικασιών που σχετίζονται με τη εφαρμογή ποιοτικών κριτήριων για την αξιολόγηση των επουσιωδών σφαλμάτων, με σκοπό να εντοπιστούν τυχόν αδυναμίες, ή νέες στρατηγικές ενέργειες για την περαιτέρω βελτίωση του ελεγκτικού επαγγέλματος.Τεκμήριο H ευθύνη του θαλάσσιου μεταφορέα στη σύμβαση μεταφοράς πραγμάτων, συγκριτική επικόπηση των Κανόνων Χάγης-Βίσμπυ και των Κανόνων του Ρότερνταμ(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2018) Κοντή, Ειρήνη Α.; Μπώλος, Άγγελος Π.; Χριστοπούλου, Χριστίνα, 1967-; Ρούσσης, Δημήτριος Κ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΠριν την κύρωση των Κανόνων Χάγης-Βίσμπυ με το νόμο 2107/1992, ο ΚΙΝΔ στον έκτο τίτλο του (περί ναυλώσεως) , στα άρθρα 107 – 173, ρύθμιζε την ναύλωση με την ευρεία έννοια, ήτοι τόσο την κατά κυριολεξία ναύλωση (χρονοναύλωση, ναύλωση κατά ταξίδι) όσο και τη σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων. Συγκεκριμένα, το άρθρο 107§1 εδάφιο α΄ περ. β΄ ορίζει: « Η σύμβασις ναυλώσεως έχει ως αντικείμενον την έναντι ανταλλάγματος μεταφοράν πραγμάτων δια θαλάσσης (σύμβασις μεταφοράς πραγμάτων) », χαρακτηρίζοντας την σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων ως μορφή ναυλώσεως, υποβάλλοντάς την στις διατάξεις που διέπουν την μερική ή ολική ναύλωση « εφόσον δεν ορίζεται άλλο τι υπό του νόμου ή δεν συνομολογείται ρητώς ή δεν προκύπτει εκ της φύσεως της σχέσεως » (άρθρο 107 παρ. 1 εδάφιο δεύτερο ΚΙΝΔ).1 Έτσι, η ευθύνη του θαλάσσιου μεταφορέα ρυθμιζόταν από τα άρθρα 134 επ. ΚΙΝΔ (Κεφάλαιο Γ΄ – Ευθύνη του εκναυλωτού), διατάξεις οι οποίες ρύθμιζαν και την ευθύνη του εκναυλωτή.Ο Έλληνας νομοθέτης, το έτος 1992, κύρωσε με το νόμο 2107/1992 τη Διεθνή Σύμβαση των Βρυξελλών του 1924 για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων σχετικά με τις φορτωτικές, καθώς και τα Πρωτόκολλα του 1968 και του 1979 που την τροποποίησαν. Ο νόμος αυτός, που είναι πλέον γνωστός με την ονομασία Κανόνες Χάγης – Βίσμπυ2, διαχώρισε το δίκαιο της σύμβασης ναυλώσεως από το δίκαιο της σύμβασης θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων3.Έτσι, από τις 23.6.1993, που άρχισε να ισχύει ο νόμος, η σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων αποσχίστηκε από τον ΚΙΝΔ και πλέον ρυθμίζεται εξ’ ολοκλήρου καταρχήν από τους κανόνες Χάγης – Βίσμπυ, στους οποίους και θα αναζητήσουμε την ευθύνη του θαλάσσιου μεταφορέα4.Είναι απαραίτητο, όμως, πρώτα να εξετάσουμε το πεδίο εφαρμογής των κανόνων Χάγης – Βίσμπυ, για να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε κατ’ επέκταση και το πότε θα εφαρμοστούν οι διατάξεις για την ευθύνη του θαλάσσιου μεταφορέα. Σε αυτή μας τη προσπάθεια συνηγορεί το άρθρο 2 του ν. 2107/1992 το οποίο έχει ως εξής: 1. Οι διατάξεις της δια του παρόντος νόμου κυρουμένης Διεθνούς Συμβάσεως, όπως αυτή τροποποιείται από τα κυρούμενα ομοίως πρωτόκολλα, εφαρμόζονται στην Ελλάδα και έχουν ισχύ γιο όλες τις μεταφορές που εκτελούνται υπό φορτωτική όπου τα λιμάνια φόρτωσης και εκφόρτωσης ανήκουν σε διαφορετικά Κράτη, καθώς επίσης και στις θαλάσσιες μεταφορές μεταξύ ελληνικών λιμένων. 2. Από την εφαρμογή των δια του παρόντος νόμου κυρουμένων κειμένωνδεν θίγονται οι διατάξεις του ν. 3816/1958 που δεν έχουν σχέση με τα κυρούμενα κείμενα και συγκεκριμένα οι διατάξεις των άρθρων 168 έως και 173».Σύμφωνα, λοιπόν, με τη παράγραφο 1 του άρθρου αυτού οι κανόνες Χάγης – Βίσμπυ εφαρμόζονται σε δύο κατηγορίες μεταφοράς, στις διεθνείς μεταφορές υπό φορτωτική (όταν τα λιμάνια φόρτωσης και εκφόρτωσης ανήκουν σε διαφορετικά κράτη) και στις εθνικές θαλάσσιες μεταφορές. Κατά μία άποψη, ορθότερη κατά τη γνώμη μας, οι κανόνες Χάγης – Βίσμπυ εφαρμόζονται σε κάθε σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων, που εκτελείται υπό φορτωτική ή άλλο παρόμοιο έγγραφο – τίτλο για τη θαλάσσια μεταφορά πραγμάτων ανεξάρτητα από το που εκδόθηκε η φορτωτική , από ποιο κράτος αρχίζει η μεταφορά και από το αν αυτό είναι συμβαλλόμενο κράτος ή όχι, ή από το αν υπάρχει συμφωνία στη φορτωτική ότι η σύμβαση ή η νομοθεσία που την περιέχει θα διέπουν τη σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς. Και τούτο γιατί , παρά το γεγονός ότι η διάταξη του άρθρου 10 είναι αυξημένης τυπικής ισχύος (άρθρο 28§1 του Συντάγματος στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 1§1 του ν. 2107/92), η διάταξη του έλληνα νομοθέτη είναι πιο ευρεία καθώς υπερκαλύπτει τις περιπτώσεις του άρθρου 10 και ταυτόχρονα κάνει χρήση της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου : «Το άρθρο αυτό δεν εμποδίζει ένα Συμβαλλόμενο Κράτος από το να εφαρμόζει τις διατάξεις της Σύμβασης αυτής για φορτωτικές που δεν περιλαμβάνονται στις προηγούμενες παραγράφους.»5.Κατ’ άλλη άποψη, η διατύπωση του εθνικού νομοθέτη είναι κάπως αόριστη και η αοριστία αυτή θα αρθεί αν λάβουμε υπόψη μας το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 2107/92, που με αναφορά στο άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος, παραπέμπει στο άρθρο 10 Κανόνων Χάγης- Βίσμπυ (κανόνες αυξημένης τυπικής ισχύος) σύμφωνα με το οποίο οι κανόνες Χάγης – Βίσμπυ καλύπτουν τις μεταφορές στις οποίες οι λιμένες φορτώσεως και εκφορτώσεως ανήκουν σε διαφορετικά κράτη, εφόσον το λιμάνι φορτώσεως ή το λιμάνι όπου εκδόθηκε η φορτωτική ανήκει σε συμβαλλόμενο κράτος. Σύμφωνα με την άποψη αυτή, η ρύθμιση του Έλληνα νομοθέτη αποτελεί ουσιαστικό κανόνα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, κανόνας δηλαδή αμέσου εφαρμογής, χωρίς να χρειάζεται η διαδικασία εξευρέσεως του εφαρμοστέου δικαίου μέσω του κανόνα συνδέσεως6.Όσον αφορά τις εθνικές θαλάσσιες μεταφορές, ο νομοθέτης με την παράγραφο 2 του άρθρου 2 ν. 2107/92 εισάγει καθαρά εσωτερικό δίκαιο επεκτείνοντας την εφαρμογή των κανόνων Χάγης – Βίσμπυ και στις συμβάσεις θαλάσσιας μεταφοράς μεταξύ ελληνικών λιμένων. Κατά μία άποψη, οι κανόνες Χάγης – Βίσμπυ εφαρμόζονται στις εθνικές θαλάσσιες μεταφορές μόνο όταν έχει εκδοθεί φορτωτική ενώ αν δεν υπάρχει φορτωτική τότε θα εφαρμοστεί ο ΚΙΝΔ7. Κατ’ άλλη ορθότερη άποψη, ούσα τελολογικά ενδεδειγμένη και συντονισμένη προς την ευρεία διατύπωση που επέλεξε ο εγχώριος νομοθέτης για να διευρύνει την εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων, οι κανόνες Χάγης – Βίσμπυ εφαρμόζονται σε κάθε εθνική θαλάσσια μεταφορά είτε εκδόθηκε φορτωτική είτε όχι, καθώς αν ο νομοθέτης είχε πρόθεση να εξαρτήσει την εφαρμογή των κανόνων από την έκδοση φορτωτικής θα το είχε δηλώσει ρητά8.Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παράγραφος 2 του άρθρου 2 ν. 2107/92 η οποία μας πληροφορεί για την τύχη των διατάξεων του ΚΙΝΔ μετά την κύρωση των κανόνων Χάγης – Βίσμπυ : «Από την εφαρμογή των δια του παρόντος νόμου κυρουμένων κειμένωνδεν θίγονται οι διατάξεις του ν. 3816/1958 που δεν έχουν σχέση με τα κυρούμενα κείμενα και συγκεκριμένα οι διατάξεις των άρθρων 168 έως και 173». Συγκεκριμένα, μας προβληματίζει το αν η ευθύνη του θαλάσσιου μεταφορέα είναι δυνατόν να ρυθμιστεί εν μέρει από τις διατάξεις του ΚΙΝΔ. Καταρχήν, να τονίσουμε ότι, όπως προκύπτει από τον τίτλο της Διεθνούς Σύμβασης, έτσι όπως αυτή κυρώθηκε με το ν. 2107/93, : « Κύρωση Διεθνούς Σύμβασης για την ενοποίηση ορισμένων νομικών κανόνων σχετικά με τις φορτωτικές…..» καθώς και από μια εμπεριστατωμένη ματιά στις νέες ρυθμίσεις, οι κανόνες Χάγης – Βίσμπυ δεν ρυθμίζουν καθ’ ολοκληρία τη σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων αλλά ρυθμίζουν αποσπασματικά ορισμένα μόνο θέματα αυτής. Οπότε είναι φυσικό και επόμενο να έχει κενά τα οποία πρέπει με κάποιον τρόπο να αναπληρωθούν. Για παράδειγμα, οι νέες ρυθμίσεις δεν κάνουν πουθενά αναφορά για τον ναύλο ή τη λύση της θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων. Το κενό αυτό πρέπει να αναπληρωθεί και αυτό θα γίνει με την συμπληρωματική εφαρμογή των διατάξεων του ΚΙΝΔ9. Έτσι, όσες διατάξεις του ν. 3816/1958 δεν έχουν σχέση με τα κυρούμενα κείμενα θα εφαρμόζονται κανονικά για να καλύψουν τα κενά ενώ όσες έχουν σχέση ή έρχονται σε αντίθεση με τις νέες ρυθμίσεις παραμερίζονται.Τεκμήριο H στάθμιση ως μέθοδος επίλυσης συγκρούσεων μεταξύ συνταγματικών δικαιωμάτων(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2022) Δουλή, Μαρία Κ.; Χάνος, Αντώνιος; Κριάρη-Κατράνη, Ισμήνη; Παναγοπούλου-Κουτνατζή, Φερενίκη; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΤα συνταγματικά δικαιώματα, όπως τα αναγνωρίζει και τα θεσπίζει η έννομη τάξη και κατά κύριο λόγο το Σύνταγμα, δεν είναι μόνο διακηρύξεις αρχών. Έχει επομένως κεφαλαιώδη σημασία το μεγάλο και δύσκολο πράγματι ζήτημα της εφαρμογής τους. Η τελευταία εμφάνισε μεγάλες πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν μετά την συνταγματική αναγνώριση της λεγόμενης «τριτενέργειας» των συνταγματικών δικαιωμάτων. Σε όλες επομένως τις περιπτώσεις το μεγάλο ζήτημα το οποίο τίθεται είναι το ζήτημα του περιορισμού των συνταγματικών δικαιωμάτων, το αν, το πόσο και το πως μπορεί και πρέπει να περιορισθεί ένα συγκεκριμένο δικαίωμα σε μια συγκεκριμένη έννομη σχέση. Καταρχήν είναι αναγκαίος ο καθορισμός της έννοιας του δικαιώματος και περαιτέρω της θεμελιώδους έννοιας του περιορισμού που έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία για την εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων και η διάκριση του από συναφείς έννοιες. Περαιτέρω, κρίσιμο είναι και το ζήτημα της συνταγματικής και νομοθετικής πρόβλεψης των περιορισμών και κυρίως της βασικής αρχής της αναλογικότητας. Πάνω στο έδαφος των θεωρητικών βάσεων επί των οποίων βασίζεται η εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων, αναλύονται περαιτέρω οι κυριότερες θεωρίες, μέθοδοι εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων. Μέσα από την αναζήτηση θεωρητικών βάσεων της στάθμισης, που είναι η κρατούσα σήμερα σε θεωρία και νομολογία μέθοδος, επιχειρείται μια κριτική προσέγγιση της μεθόδου αυτής μέσα από νομολογιακά παραδείγματα που έχουν απασχολήσει κατά την εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων από τα δικαστήρια. Στη συνέχεια, καταγράφονται συγκριτικά οι λοιπές μεθοδολογικές προτάσεις γύρω από το ζήτημα της επίλυσης της «σύγκρουσης» των συνταγματικών δικαιωμάτων. Η παρούσα εργασία διαπιστώνει ότι αν και ουδείς στη συνταγματική θεωρία αμφισβητεί την τυπική ισοδυναμία των συνταγματικών διατάξεων, εντούτοις, μέσα από την επισκόπηση της νομολογίας και την εφαρμογή της «τεχνικής» της στάθμισης, καθίσταται πρόδηλο ότι ο δικαστής προβαίνοντας σε στάθμιση θέτει επί του ζυγού συνταγματικές διατάξεις προκειμένου να εντοπίσει το «βάρος» τους και να σχηματίσει την απόφασή του. Από την ανάλυση που ακολουθεί, επιχειρείται να καταδειχθεί ότι η μέθοδος της στάθμισης, με τη μεγάλη ελευθερία που δίνει στον εκάστοτε δικαστή να "ζυγίζει" τα σταθμιζόμενα μεγέθη, δεν μπορεί να δώσει σταθερό αποτέλεσμα, με ορατό τον άμεσο κίνδυνο καταστρατήγησης της ασφάλειας δικαίου. Αντίθετα, μέσα από μια ενδεικτική περιπτωσιολογία εφαρμογής μέτρων (λ.χ. υποχρεωτικός εμβολιασμός) περιοριστικών των συνταγματικών δικαιωμάτων για λόγους αποφυγής της μετάδοσης του Covid-19, διαπιστώνεται ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση του εκάστοτε προβλήματος επιβάλλει το παρεμποδιζόμενο δικαίωμα να εντάσσεται σε ένα συγκεκριμένο θεσμό και μέσα εκεί ο εφαρμοστής να αναζητεί την αιτιώδη σύνδεση ανάμεσα σε αυτά τα δύο στοιχεία. Έτσι, επιτυγχάνεται παράλληλα ο έλεγχος τόσο του υποκειμενικού (δικαίωμα) όσο και του αντικειμενικού (θεσμός) στοιχείου. Με τον τρόπο αυτόν ο δικαστής κυρίως καταλήγει σε ένα απόλυτα ακριβές και σταθερό αποτέλεσμα, το οποίο δεν μπορεί να αναδειχθεί επαρκώς με την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας και της στάθμισης των δικαιωμάτων. Η μέθοδος της θεσμικής εφαρμογής που προτείνεται εναλλακτικά από τη συνταγματική θεωρία, και κυρίως η προσαρμογή του δικαιώματος στην ειδική σχέση ή το θεσμό μέσω της χρήσης του λογικού εργαλείου της αιτιώδους συνάφειας, παρέχει τα εχέγγυα της απαιτούμενης ασφάλειας δικαίου.Τεκμήριο HR Logistics ως αποτελεσματικό εργαλείο στο Στρατηγικό Σχεδιασμό των Οργανισμών: η περίπτωση της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε.(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2016) Χριστοπούλου, Χριστίνα Χ.; Κέφης, Βασίλειος Ν.; Πετράκος, Γεώργιος; Κλήμης, Γεώργιος Μιχαήλ; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΓια να μπορέσει μια επιχείρηση να ανταγωνιστεί και να επιβιώσει χρειάζεται μια οργανωσιακή δομή προσανατολισμένη στα Logistics. Ο όρος Logistics αποτελεί πολυσύνθετη έννοια η οποία καλύπτει μεγάλη γκάμα διαδικασιών σχεδιασμού, υλοποίησης και ελέγχου στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Μέσα στα πλαίσια του έντονου ενδιαφέροντος των επιχειρήσεων για συνεχή ανάπτυξη και βελτίωση των δεικτών απόδοσης, τα Logistics συγκέντρωσαν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, κατακτώντας το ρόλο μιας από τις κύριες μεθόδους μείωσης του κόστους. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία των Logistics, ο σχεδιασμός της Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων μπορεί να ορισθεί ως η πηγή της πληροφόρησης και της λήψης καθοριστικών αποφάσεων που διασφαλίζει ότι αρκετά ανταγωνιστικοί και με τις κατάλληλες δεξιότητες άνθρωποι είναι σε θέση να αναλάβουν καθήκοντα όπου και όποτε τους ζητηθεί. Οι ανθρώπινοι πόροι θεωρούνται πλέον το σημαντικότερο κεφάλαιο μιας επιχείρησης και αντιμετωπίζονται περισσότερο ως ευκαιρία για κέρδος και επιτυχία παρά ως κόστος προς αποφυγήν. Παρόλα αυτά, λίγοι οργανισμοί είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν πλήρως τη δυναμική του. Η Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις, έχοντας ως αποστολή την ενίσχυση της αλλαγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της οργανωτικής απόδοσης. Μέσα από τις λειτουργίες της (διαχείριση απόδοσης, προσέλκυση και επιλογή, ανάπτυξη και αξιολόγηση υπαλλήλων και στελεχών), η Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων προσπαθεί να στελεχώσει τον οργανισμό με το πιο ικανό και αποτελεσματικό εργατικό δυναμικό και να συμβάλλει στην επιτυχή εφαρμογή του στρατηγικού σχεδιασμού του.Τεκμήριο Marketing ειδικών μορφών τουρισμού: οικοτουρισμός, η περίπτωση του νομού Ρεθύμνης Κρήτης(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2013) Φραϊδάκη, Μαρία Ν.; Βενετσανοπούλου, Μαρία; Οικονομίδης,Χαράλαμπος; Κουρνούτος, Παναγιώτης; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΗ σχέση αλληλεξάρτησης μεταξύ τουρισμού και περιβάλλοντος είχε σαν αποτέλεσμα να συνδεθεί στενά η ραγδαία ανάπτυξη που παρουσίασε ο τουρισμός τις τελευταίες δεκαετίες, με την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος. Αναζητήθηκε για το λόγο αυτό ένας νέος τρόπος οργάνωσης και παροχής τουριστικών υπηρεσιών, που θα ασκεί μικρότερες πιέσεις στους φυσικούς πόρους και θα προσανατολίζεται στην ήπια ανάπτυξη. Οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, σε αντιδιαστολή με τον μαζικό τουρισμό, βασίζονται στην ύπαρξη ενός ειδικού κινήτρου για την πραγματοποίηση του ταξιδιού δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στη διατήρηση του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος και στη δημιουργία σχέσεων μεταξύ ντόπιων και τουριστών. Ο οικοτουρισμός, αποτελεί την εναλλακτική μορφή τουρισμού η οποία θεωρείται ότι ανταποκρίνεται πληρέστερα στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς όταν οργανώνεται με σωστό τρόπο, επιφέρει τις μικρότερες δυνατές επεμβάσεις στο περιβάλλον, αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου, ενισχύοντας τις τοπικές κοινωνίες στην ευημερία των οποίων προσβλέπει. Για το λόγο αυτό, η ανάπτυξή του είναι άμεσα συνυφασμένη με τη συναίνεση και συμμετοχή των ντόπιων κατοίκων σε όλα τα στάδια του εγχειρήματος. Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα διδακτορική διατριβή, επιχειρεί μέσα από πρωτογενή και δευτερογενή έρευνα, να παρουσιάσει τη βέλτιστη εφαρμογή των εργαλείων μάρκετινγκ στον οικοτουρισμό, ώστε να μην υπονομεύεται η ποιότητα του περιβάλλοντος και η ανάγκη προστασίας του, αλλά αντίθετα να εξασφαλίζεται η μεγιστοποίηση της αξίας του, ώστε να αποφέρει οικονομικά οφέλη στην τοπική κοινωνία, αλλά και να προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στους οικοτουρίστες που επισκέπτονται τον προορισμό. Για το σκοπό αυτό, μελετήθηκε η περιοχή του Δήμου Αμαρίου η οποία βρίσκεται νοτιοανατολικά του Νομού Ρεθύμνης Κρήτης και διαθέτει πλούσιο φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον, χωρίς ωστόσο να έχει μέχρι σήμερα αναπτυχθεί τουριστικά. Ειδικότερα, η διατριβή εστίασε στη μελέτη των προσφερόμενων πόρων της περιοχής, καταγράφοντας παράλληλα τις απόψεις τόσο των ντόπιων κατοίκων όσο και των ταξιδιωτών (με τη χρήση ερωτηματολογίων). Ταυτόχρονα, μέσα από συνεντεύξεις αποτυπώθηκε η πρόθεση των ενδιαφερομένων μερών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή σε σχέση με την οικοτουριστική ανάπτυξη. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, η διατριβή προχώρησε στην ανάπτυξη μιας συγκεκριμένης μεθοδολογίας για την εφαρμογή των αρχών του οικοτουρισμού σε έναν προορισμό, προτείνοντας τη χρήση των κατάλληλων εργαλείων μάρκετινγκ ώστε να διαμορφωθεί η ζήτηση για οικοτουριστικές υπηρεσίες και προϊόντα, εξασφαλίζοντας τη βιωσιμότητά του μελλοντικά.Τεκμήριο Mean-variance and pessimistic portfolio allocation: a comparative study(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2017) Αθανασακοπούλου, Σταυρούλα Σ.; Κόρδας, Γρηγόρης; Πετράκος, Γεώργιος; Τασόπουλος, Αναστάσιος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΚύριος στόχος της διπλωματικής αυτής εργασίας αποτελεί η συγκριτική διερεύνηση δύο μέτρων κινδύνου στα Χρηματοοικονομικά, του Μέσου- Διακύμανσης (Mean- Variance, MV) και της Υπό Συνθήκη Αξίας-σε-Κίνδυνο (Conditional Value-at-Risk, CVaR), λαμβάνοντας υπόψιν και της σύνδεσης εκάστου με την οικονομετρική διαδικασία της παλινδρόμησης. Έναυσμα του θέματος που πραγματεύεται η εργασία αποτέλεσε το ενδιαφέρον για εκτενή εξέταση και πρακτική προέκταση των θεμάτων που αναλύονται στο άρθρο των Bassett, Koenker και Kordas (2004). Πρόσφατες προεκτάσεις της γενικής Θεωρίας υπό Αβεβαιότητα, της οποίας η επιλογή χαρτοφυλακίου αποτελεί μια ειδική περίπτωση, αντικαθιστούν την κλασική μέθοδο της μεγιστοποίησης της Αναμενόμενης Χρησιμότητας με μια Choquet προσδοκία. Η Choquet προσδοκία επιτρέπει την εμφάνιση αποτελεσμάτων που ενέχουν απαισιοδοξία (pessimism), υπό την έννοια ότι ενισχύει τις πιθανότητες εμφάνισης των λιγότερο επιθυμητών αποτελεσμάτων, ενώ υποτιμά τις πιθανότητες εμφάνισης των περισσότερο επιθυμητών. Στα πλαίσια της εργασίας αυτής, πραγματοποιείται μια εμπεριστατωμένη Monte Carlo εξέταση των ιδιοτήτων των χαρτοφυλακίων των οποίων οι αποδόσεις ακολουθούν κατανομές που εμφανίζουν λοξότητα και παχιές ουρές. Αυτή η εξέταση είναι μεθοδολογικά δυνατή δεδομένης της ύπαρξης λογισμικών σε στατιστικά πακέτα (R, Stata κλπ.) που συντελούν στον υπολογισμό της οικονομετρικής διαδικασίας των παλινδρομήσεων. Τα αποτελέσματα που απορρέουν από τη δημιουργία κατάλληλου κώδικα στην R είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς προκύπτει ότι οι κατανομές των περιουσιακών στοιχείων των εξεταζόμενων χαρτοφυλακίων μπορούν να εξεταστούν επαρκώς ως προς το σύνολο των χαρακτηριστικών που παρουσιάζουν. Οι Basset et al. (2004) κάνουν λόγο και για πιο γενικές περιπτώσεις στρεβλώσεων (distortion) οι οποίες δεν είναι δυνατό να αποδοθούν ως ένα πρόβλημα παλινδρόμησης (Quantile regression) ή Υπό Συνθήκη Αξίας-σε-Κίνδυνο (Conditional Value-at-Risk/ Pessimistic), ωστόσο αποτελούν εξίσου βέλτιστες επιλογές σύμφωνα με τη Choquet προσδοκία. Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάρτηση στρέβλωσης (distortion function) παρουσιάζεται μέσα από ένα παράδειγμα στο ως άνω άρθρο, όπου ένας επενδυτής καλείται να επιλέξει χαρτοφυλάκια σύμφωνα με το ελάχιστο ορισμένων (έστω δύο ή τριών) κατανομών περιουσιακών στοιχείων. Η διαδικασία αυτή ενδεχομένως οδηγεί σε συμπεριφορά με έντονα στοιχεία απαισιοδοξίας, περίπτωση η οποία μπορεί να εξεταστεί σε μελλοντική έρευνα.Τεκμήριο O ρόλος του Ανθρώπινου Δυναμικού (HR) στη Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (ΔΟΠ): παραδείγματα ναυτιλιακών εταιρειών(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2020) Κάρτσωνα, Κυριακή Λ.; Κέφης, Βασίλειος Ν.; Μπέσιλα-Βήκα, Ευρυδίκη; Μπάλτα, Ευαγγελία Γ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΗ Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (ΔΟΠ) αποτελεί ένα σύγχρονο εργαλείο συνεχούς βελτίωσης, διαχείρισης και διασφάλισης της ποιότητας καθώς και αξιολόγησης των σύγχρονων επιχειρήσεων. Πυλώνες της είναι η έμφαση στην ικανοποίηση των πελατών, η συνεχής βελτίωση των επιχειρηματικών και παραγωγικών διαδικασιών, ο στρατηγικός σχεδιασμός, η ηγεσία, η ενδυνάμωση των εργαζομένων, η διά βίου εκπαίδευση και η ομαδική εργασία. Ορίζεται ως το όραμα μιας επιχείρησης που επιτυγχάνεται με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και αφορά την ολοκλήρωση του συνόλου των λειτουργιών και διαδικασιών, σε ένα πλαίσιο συνεχούς εξέλιξης. Κατά τη διεκπεραίωση της ΔΟΠ, η Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού (ΔΑΔ) συντελεί καθοριστικό έργο καθώς ανάγεται σε καταλυτικό στοιχείο της συνολικής διαδικασίας. Η ΔΑΔ αφορά τη χρήση ατόμων για την επίτευξη των οργανωτικών στόχων. Όλα τα διοικητικά στελέχη επιτυγχάνουν τους τεθέντες στόχους τους, αναθέτοντας επιμέρους καθήκοντα στους εργαζόμενους. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι η διερεύνηση του βαθμού της συνάφειας, της όσο το δυνατό καλύτερης διαχείρισης των ικανοτήτων της Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού με την επίτευξη της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας σε οργανωτικό και οργανωσιακό επίπεδο στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Η προσέγγιση αυτή, πραγματοποιείται μέσα από την παραδοχή ότι οι ανθρώπινοι πόροι, είναι η κύρια πηγή αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των ναυτιλιακών εταιρειών και ως εκ τούτου απαιτούν ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης, το οποίο θα ενσωματώνει τους υποχρεωτικούς κανονισμούς και τα διεθνή πρότυπα. Τέλος, μέσα από την έρευνα, θα διαπιστώσουμε πως οι ελληνικές ναυτιλιακές επιχειρήσεις αναγνωρίζουν τα οφέλη της ΔΑΔ κατά τη διαδικασία εφαρμογής της ΔΟΠ, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν τους το συνεχώς μεταβαλλόμενο επιχειρησιακό περιβάλλον, την παγκοσμιοποίηση, την ανταγωνιστικότητα καθώς και τις αυξανόμενες απαιτήσεις των πελατών.Τεκμήριο Outsourcing: η εφαρμογή στις ένοπλες δυνάμεις(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μπορονίλο, Όλγα Β.; Κέφης, Βασίλειος Ν.; Πετράκος, Γεώργιος; Κλήμης, Γεώργιος Μιχαήλ; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΤο Οutsourcing ως πρακτική μακροπρόθεσμα ενισχύει την παραγωγικότητα, τη δημιουργία ολοκληρωμένων ποιοτικών υπηρεσιών και την προοπτική ανάπτυξης μιας εταιρείας ή ενός δημοσίου οργανισμού, με στόχους σαφώς καθορισμένους με ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια. Ως θεσμός έχει καταφέρει να εισάγει νέες μορφές ανταγωνισμού στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα, καθόσον οι τρέχουσες οικονομικές συνθήκες της παγκοσμιοποίησης και του ανταγωνισμού έχουν επιταχύνει την ωρίμανση της βιομηχανίας του outsourcing. Σύγχρονα μοντέλα κι εργαλεία αναδεικνύουν νέες τάσεις προσανατολισμένες τόσο στην οικονομική αποδοτικότητα των μεθόδων outsourcing, όσο και στην ποιοτική διάσταση των αποτελεσμάτων της εφαρμογής του. Στην παρούσα εργασία περιγράφεται η χρησιμότητά και η καινοτομία του outsourcing, αποσαφηνίζεται εννοιολογικά και παρατίθενται οι θεωρητικές προσεγγίσεις που το διαμορφώνουν. Εν συνεχεία προσδιορίζονται οι κατηγοριοποιήσεις της εκχώρησης λειτουργιών ως προς το αντικείμενο και τον τρόπο εξωτερίκευσης, ως προς την αποτελεσματικότητα και τους στόχους και ως προς τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα. Γίνεται ανάλυση του μοντέλου Mclvor για τη διαδικασία του outsourcing, των διαφόρων μοντέλων - προτύπων που συνδέονται με το αυτό, των πρακτικών - τάσεων σε διεθνές και εγχώριο επίπεδο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο στοιχείο της ποιότητας. Τέλος μέσα από τη μελέτη περίπτωσης "Οutsourcing στις Ένοπλες Δυνάμεις" (εστίαση – σίτιση) προτείνεται ένα ολοκληρωμένο υπόδειγμα δράσης - διαδικασίας - εφαρμογής Οutsourcing.Τεκμήριο Oι αρμοδιότητες του αρχηγού του κράτους στο κοινοβουλευτικό και ημιπροεδρικό σύστημα(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Ρόκκα, Χρυσάνθη Ν.; Νικολόπουλος, Ηλίας; Μιχόπουλος, Μιχάλης Γ.; Παπαγρηγορίου, Βλάσιος Ι.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΩς βασικός σκοπός της εν λόγω μεταπτυχιακής εργασίας, αναφέρεται σχετικά η συλλογή, καταγραφή και παρουσίαση στοιχείων που σχετίζονται με τις αρμοδιότητες του αρχηγού κράτους στο ημιπροεδρικό και κοινοβουλευτικό σύστημα. Ως εκ τούτου και προκειμένου η εν λόγω εργασία, θεωρείται ορθή και αντιπροσωπευτική ως προς τα στοιχεία που εξετάζει, διαχωρίζεται σχετικά, σε τρία βασικά κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται και αναλύεται η έννοια και τα χαρακτηριστικά του κοινοβουλευτικού συστήματος σε μια χώρα με την οριοθέτηση της εννοιας του κοινοβουλευτικού συστήματος, την εξέταση του τρόπου λειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος σε μια χώρα, την σχέση πολιτεύματος και λειτουργίας του κοινοβουλευτικού συστήματος καθώς και τις αρχές και νόμους που διέπουν ένα κοινοβουλευτικό σύστημα. Το δεύτερο κεφάλαιο σχετικά, αναφέρεται στην έννοια και τα χαρακτηριστικά του ημιπροεδρικού συστήματος, όπου αναλύονται επίσης οι τρόποι και η οριοθέτηση της λειτουργίας του ημιπροεδρικού συστήματος καθώς και οι διαφορές κοινοβουλευτικού συστήματος και ημιπροεδρικού κοινοβουλευτισμού. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται και αναλύονται οι αρμοδιότητες του αρχηγού κράτους σε κράτος με ημιπροεδρικό και κοινοβουλευτικό σύστημα, ο τρόπος λειτουργίας κράτους σε ημιπροεδρικό και κοινοβουλευτικό σύστημα, οι αρμοδιότητες αρχηγού κράτους στα συγκεκριμένα είδη ημιπροεδρικού και κοινοβουλευτικού συστήματος αλλά και οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη στην λειτουργία των αρμοδιοτήτων του αρχηγού κράτους στα πολιτεύματα αυτά.Τεκμήριο Oι επιπτώσεις της φορολογίας νομικών προσώπων στο ελληνικό επιχειρείν και τα δημόσια έσοδα: η καμπύλη Laffer της ελληνικής οικονομίας(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2017) Τσαβαλιάς, Λάμπρος Κ.; Θεοδωροπούλου-Δένδια, Βιργινία; Τσάμης, Αναστάσιος Δ.; Φίλος, Γιάννης Λ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΣκοπός της εργασίας αυτής είναι η ανάλυση της φορολογίας εισοδήματος των νομικών προσώπων στην Ελλάδα καθώς η ανάδειξη του ρόλου της ως χρηματοοικονομικό εργαλείο χάραξης πολιτικής που δύναται να επηρεάσει την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας και τα δημόσια έσοδα. Καταγράφονται οι διαχρονικές παθογένειες και προτείνονται τρόποι αντιμετώπισης. Συγκεκριμένα, γίνεται προσπάθεια να εξεταστεί η φορολογία των νομικών προσώπων από δύο πλευρές. Το πρώτο στάδιο είναι η θεωρητική προσέγγιση και το δεύτερο είναι η εμπειρική διερεύνηση, στάδια τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Η εργασία αποτελείται από πέντε κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται για να ορίσουν τα βασικά στοιχεία της φορολογίας. Ορίζεται η έννοια του φόρου και αναλύονται οι διακρίσεις που έχουν προκύψει από τη βιβλιογραφία. Γίνεται ανάλυση και στους κανόνες που η φορολογία πρέπει να εξυπηρετεί. Στο δεύτερο κεφάλαιο, δίνεται ο ορισμός της έννοιας της επιχείρησης, γίνεται η διάκριση τους με βάση τη νομική τους μορφή και τονίζονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους καθώς και οι διαδικασίες για τη σύστασή τους. Στο τρίτο κεφάλαιο, εξετάζεται η φορολογία εισοδήματος νομικών προσώπων, κάνοντας αναφορά στους αμιγώς (και μη) φορολογικούς νόμους που έχουν κατά καιρούς ψηφιστεί και δίνοντας έμφαση στις σημαντικές τομές του νέου Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ν.4172/2013. Γίνεται ανάλυση για το πώς η φορολογία των κερδών, μερισμάτων, η προκαταβολή φόρου εισοδήματος και τα υπόλοιπα κατά καιρούς φορολογικά βάρη επηρεάζουν την συνολική φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων στη χώρα μας που είναι άλλωστε το ζητούμενο. Στο τέταρτο κεφάλαιο, τονίζεται το πώς η φορολογική πολιτική μπορεί να οδηγήσει σε ανάπτυξη, σε συνδυασμό πάντα με άλλους παράγοντες. Δίνεται προσοχή στις διαχρονικές αδυναμίες της χώρας που λειτουργούν ως ανασταλτικοί παράγοντες για την επενδυτική δραστηριότητα. Τονίζεται η ανάγκη για ένα ενιαίο, απλό, σταθερό και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα που θα εφαρμόζεται με διαφάνεια. Πραγματοποιείται σύγκριση της φορολογίας νομικών προσώπων με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ αλλά και τις γειτονικές μας χώρες και παρουσιάζονται οι κινήσεις της ΕΕ στην κατεύθυνση της αναθεώρησης της εταιρικής φορολογίας. Τέλος στο πέμπτο κεφάλαιο, αναλύεται το πώς η φορολογία επηρεάζει τα δημόσια έσοδα, με ιδιαίτερη αναφορά στην καμπύλη Laffer και σχεδιάζεται η καμπύλη για την Ελλάδα στο χρονικό διάστημα 1980-2013, ώστε να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για τον αναγνώστη.Τεκμήριο Oι τροποποιήσεις του Δουβλίνο ΙΙΙ για το μεταναστευτικό ζήτημα στην Ευρώπη(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Γιάνναρη, Ειρήνη Γ.; Μουκίου, Χρυσούλα; Νικολόπουλος, Ηλίας; Μουστάκας, Μελέτιος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΓια την καλύτερη κατανόηση του ζητήματος η εργασία ξεκινάει αναλύοντας το μεταναστευτικό φαινόμενο, την διαπολιτισμικότητα, την διαεθνικότητα και την ιδιότητα του πολίτη. Συνεχίζει με την αναφορά στην Ελληνική ιθαγένεια και εισάγει την έννοια της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου μέσα από την οποία καταγράφονται ορισμένες παρατηρήσεις σε σχέση με το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και τις διαδικασίες καθορισμού του καθεστώτος του πρόσφυγα. Στην πορεία ορίζει τον κανονισμό του Δουβλίνο, καταγράφοντας τις τροποιποιήσεις που έχουν γίνει και εστιάζει στο Δουβλίνο 3. Κλείνοντας αναλύονται οι επιπτώσεις του μεταναστευτικού ζητήματος και παραθέτονται ορισμένοι τρόποι αντιμετώπισης.Τεκμήριο "Έξυπνη εξειδίκευση" ως εργαλείο περιφερειακής ανάπτυξης: η περίπτωση της Περιφέρειας Πελοποννήσου, 2014-2020(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2020) Πίκουλα, Αργυρώ Ι.; Παπαγιάννης, Δονάτος Ι.; Μουστάκας, Μελέτιος; Παπαδάκη, Πολυξένη Ι.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΗ Στρατηγική της "Έξυπνης Εξειδίκευσης", θεσμός της στρατηγικής "Ευρώπη 2020" για τη στήριξη των πληττόμενων από την οικονομική κρίση κρατών - μελών της Ένωσης και τη διασφάλιση της απειλούμενης από την ανεργία Κοινωνικής Συνοχής, επενδύει στην έρευνα, την καινοτομία και την ανάπτυξη-αξιοποίηση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στον κλάδο των επιχειρήσεων. Η Ελλάδα, στη δίνη της οικονομικής κρίσης, ενστερνίσθηκε τους σκοπούς της RIS3 και προσάρμοσε τόσο την εθνική όσο και την περιφερειακή οικονομική πολιτική της στις απαιτήσεις της Στρατηγικής με τις 13 Περιφέρειες της να εστιάζουν σε οκτώ κρίσιμους κλάδους της οικονομίας: Αγροδιατροφή, Υγεία-Φάρμακα, Τεχνολογία-Πληροφορική και Επικοινωνίες, Ενέργεια, Περιβάλλον και Βιώσιμη Ανάπτυξη, Μεταφορές, Υλικά-Κατασκευές, Τουρισμός-Πολιτισμός-Δημιουργικές Βιομηχανίες. Η ανά χείρας εργασίας επικεντρώνεται, μέσω της ανάλυσης έξι βημάτων σχεδιασμού, στη Στρατηγική Ευφυούς Εξειδίκευσης-RIS3 που χάραξε η Περιφέρεια Πελοποννήσου προς επίτευξη των δικών της αναπτυξιακών στόχων. Αναλύει και αξιολογεί τον σχεδιασμό της περιφερειακής RIS3 με εργαλείο τον «Τροχό Αξιολόγησης» και τα δεκαοκτώ κριτήρια που αυτός προβλέπει, κρίνει εκ του αποτελέσματος και εκφράζει τον προβληματισμό για τις εν γένει αδυναμίες του όλου εγχειρήματος. Τα συμπεράσματα που συνάγονται προκύπτουν τόσο από την επεξεργασία στοχευμένων ερωτηματολογίων όσο και από τις προτάσεις για τη νέα Προγραμματική Περίοδο (2021-2027) του Φορέα Διαχείρισης και Παρακολούθησης της Περιφέρειας Πελοποννήσου.Τεκμήριο "Τα μέσα του κοινοβουλευτικού ελέγχου σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής"(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2012) Καζάς, Θεοδόσης Γ.; Νικολόπουλος, Ηλίας; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΤεκμήριο "Τα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων εν καιρώ πανδημίας"(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2021) Δήμα, Ζαχαρούλα Δ.; Παναγοπούλου-Κουτνατζή, Φερενίκη; Κριάρη-Κατράνη, Ισμήνη; Χάνος, Αντώνιος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΗ πανδημία του κορωνοϊού έθεσε επί τάπητος νέους προβληματισμούς ως προς την προστασία δικαιωμάτων εν γένει των πολιτών, αλλά και ειδικότερων κατηγοριών, όπως το δικαίωμα προστασίας των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων ως υποκειμένων των δεδομένων αυτών. Τα σχετιζόμενα με την προστασία των προσωπικών δεδομένων ερωτήματα που θέτει η αντιμετώπιση του κορωνοϊού είναι πολλά και δυσεπίλυτα. Αναγκαία κρίνεται, σε περίπτωση συγκρούσεως του δικαιώματος προσωπικών δεδομένων με άλλα έννομα αγαθά, όπως είναι η προστασία της δημόσιας υγείας, η στάθμιση αυτών των αγαθών, με κριτήρια αφενός μεν τις επιταγές της αρχής της αναλογικότητας, αφετέρου δε των χαρακτηριστικών της προσωρινότητας και της περιορισμένης χρονικής διάρκειας που έχει και πρέπει να έχει η επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων ενόψει της πανδημίας. Μάλιστα, η μετάδοση του ιού είναι ιδιαιτέρως αυξημένη σε χώρους εργασίας, στους οποίους αναγκαστικά συγχρωτίζονται οι εργαζόμενοι. Με σκοπό την αναχαίτιση της εξαπλώσεως του ιού, οι δημόσιες και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις έχουν λάβει σωρεία μέτρων. Ανάμεσα σε αυτά συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, η ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και των επαφών τους, η τηλεργασία και ο έλεγχος εισερχομένων με θερμικές κάμερες. Το νομικό οπλοστάσιο των εργαζομένων αποτελούν οι αρχές της νομιμότητας και του σκοπού της επεξεργασίας, της διαφάνειας – ενημέρωσης, της ελαχιστοποίησης των δεδομένων, του χρονικού περιορισμού της επεξεργασίας, της ακεραιότητας και της αναλογικότητας. Τα δικαιώματα των υποκειμένων των δεδομένων, εν προκειμένω των εργαζομένων, που προβλέπονται αναλυτικά από τον Γ.Κ.Π.Δ., αλλά και την ευρύτερη νομοθεσία προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, εξακολουθούν να ασκούνται, ωστόσο υπό όρους και προσαρμογή της άσκησης αυτής στα νέα δεδομένα της πανδημίας. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να αποδίδεται στην ενημέρωση του πληθυσμού . Σαφέστατα ο πολίτης έχει ένα εύλογο ενδιαφέρον να ενημερωθεί για τα κρούσματα του κορωνοϊού και τις επαφές αυτών, αλλά δεν χρειάζεται η ενημέρωση να οδηγεί στην ταυτοποίηση του ασθενούς και στον μετέπειτα στιγματισμό του. Σε κάθε περίπτωση, η πανδημία δε θα πρέπει να γίνει αιτία για την προσβολή των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και εν προκειμένω των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων από μία αέναη και μη νόμιμη επεξεργασία τους, η οποία θα πρέπει να έχει χαρακτήρα προσωρινό και εξαιρετικό.Τεκμήριο "Το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα: η δομή του και η χρηματοδότηση της οικονομίας"(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2012) Παναγοπούλου, Μαρία; Κέφης, Βασίλειος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΣτο πρώτο κεφάλαιο αναλύεται η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος , πουαποτελεί τον πυρήνα του χρηματοπιστωτικού συστήματος μιας οικονομίας.Αναλύεται η λειτουργία του κυριότερου τύπου πιστωτικού ιδρύματος , της εμπορικήςτράπεζας, μέσα από το βασικό υπόδειγμα λειτουργίας της. Ακολουθεί η περιγραφήτης λειτουργίας της Κεντρικής Τράπεζας και κλείνοντας το κεφάλαιο γίνεταιαναφορά στο ρόλο και τον σκοπό της τραπεζικής εποπτείας και ελέγχου.Στο δεύτερο κεφάλαιο ακολουθεί η ανάλυση του τραπεζικού συστήματος στηΕλλάδα. Γίνεται μία ιστορική αναδρομή που ξεκινά από την ίδρυση του ελληνικούκράτους στις αρχές του 19ουαιώνα και τελειώνει στις αρχές της δεκαετίας του 2000με την είσοδο της χώρας στην Ο.Ν.Ε. Ακολουθεί η ανάλυση της δομής τουσύγχρονου τραπεζικού συστήματος , η παρουσίαση των βασικών οικονομικώνμεγεθών και δεικτών των ελληνικών εμπορικών τραπεζών και μία συνοπτικήαναφορά στη διεθνή παρουσία των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό. Τέλοςαναλύονται οι κυριότερες επιπτώσεις της παρούσας οικονομικής συγκυρίας στοντραπεζικό κλάδο καθώς και πως οι επιπτώσεις αυτές επιδρούν στην χρηματοδότησητης εγχώριας οικονομίας.Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται η συμβολή του τραπεζικού συστήματος στηνπραγματική οικονομία ,μέσα από τη συλλογή στοιχειών για την περίοδο 2001-2011σχετικά με την χρηματοδότηση της εγχώριας οικονομίας με ιδιαίτερη έμφαση στηχρηματοδότηση των νοικοκυριών.Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζουμε τα συμπεράσματα από την μελέτη τουθέματος καθώς και κάποιες προτάσεις για το πώς οι τράπεζες θα ανταπεξέλθουν τιςδυσκολίες της παρούσας οικονομικής συγκυρίαςΤεκμήριο Statistics in law(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2008) Γαλυφοπούλου, Αιμιλία; Πετράκος, ΓεώργιοςΣτη συγκεκριμένη εργασία, θα μελετήσουμε οικονομικές υποθέσεις που απασχόλησαν τις νομικές αρχές και οι αποφάσεις των δικαστών για αθωότητα ή ενοχή στηριζόταν στις ποσοτικές μεθόδους. Τα θέματα τα οποία θα αναπτύξουμε αφορούν στην ποιότητα, στις διακρίσεις, στο περιβάλλον, στη διαφήμιση, στη μονοπωλιακή δύναμη και στην επιστροφή φόρου των επιχειρήσεων. Οι στατιστικές μεθοδολογίες που θα χρησιμοποιηθούν είναι οι εξής: τυχαία δειγματοληψία, δειγματοληψία για την εκτίμηση ποσοστού, έλεγχος με το κριτήριο του Wilcoxon, τη στατιστική t, και προσημικός έλεγχος.Τεκμήριο «Stress and time management: αποτελέσματα της ορθολογικής διαχείρισής τους στην απόδοση των εργαζομένων και στην αξιοποίηση των βέλτιστων πρακτικών στην εξέλιξη των στελεχών. Η περίπτωση του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος»(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2019) Γιουβρίτσα, Βασιλική Χ.; Κέφης, Βασίλειος Ν.; Μπέσιλα-Βήκα, Ευρυδίκη; Μπάλτα, Ευαγγελία Γ.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΠολλοί άνθρωποι βιώνουν άγχος κατά την άσκηση των εργασιακών τους καθηκόντων. Ανάλογα με το είδος του επαγγέλματος, το άγχος μπορεί να είναι τέτοιο που να δημιουργεί ποικίλα προβλήματα στην ψυχική και κατ’επέκταση και στη σωματική υγεία του ατόμου. Από την άλλη πλευρά βέβαια, το άγχος σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί κινητήριο δύναμη για τον άνθρωπο όταν υφίσταται σε επίπεδα που είναι διαχειρίσιμο. Η εύρεση αυτού του σημείου ισορροπίας έχει δημιουργήσει την ανάγκη έρευνας του φαινομένου αυτού τόσο από ιατρικής άποψης όσο και αναφορικά με τις ανθρώπινες σχέσεις στα πλαίσια του εργασιακού περιβάλλοντος.Ο τρόπος που η διοίκηση και ηγεσία χειρίζονται το χρόνο και ορίζουν τα καθήκοντά για τους υφιστάμενους τους έχει προσδιοριστεί με διάφορους τρόπους μέσα από θεωρίες που έχουν αναπτύξει πολλοί μελετητές πάνω στο ζήτημα. Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το πολυσχιδές ζήτημα του εργασιακού άγχους υπό το πρίσμα της διαχείρισης χρόνου, αναλύονται έννοιες και θεωρίες όπως η υποκίνηση, η συναισθηματική νοημοσύνη, η επαγγελματική εξουθένωση (burnout) και πολλές άλλες.Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει το επιστημονικό υπόβαθρο και να διαπιστώσει την αντιστοιχία που υπάρχει στην περίπτωση των εργαζομένων του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος, ενός τομέα που απασχολεί χιλιάδες υπαλλήλους, με τους εργαζομένους του να έχουν να διαχειριστούν καθημερινά ένα μεγάλο φόρτο εργασίας, και τη διαχείριση χρόνου να είναι κομβικής σημασίας τόσο για τους ίδιους όσο και για την παραγωγικότητα των Τραπεζών.Τεκμήριο The Bitcoin cycles and the effect of the war in Ukraine(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2022) Δαγλής, Θεόδωρος Β.; Δασκαλάκης, Νικόλαος; Φίλος, Ιωάννης; Σώκλης, Γιώργος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςIn this work we investigate the cycles of bitcoin based on its price and volume. To do so, we define the cycles’ starting point based on the local minimum before its ascending phase, and the ending point being the local minimum after its descending phase. This methodological framework can be derived among other disciplines, by solar physics in the high-speed solar wind streams identification. In this way, we can argue at which point of a probable cycle we currently are, and characterize the Bitcoin’s performance, i.e., smooth, or extreme volatility. We also analyze the impact of the war in Ukraine on the price and volume of Bitcoin. We apply a two-stage event-analysis methodology, to explore whether Bitcoin price and volume were affected by the Ukraine war event, and to investigate the magnitude of this effect. The results indicate that the cycles differ in their number based on price and volume, and we currently are in a smooth period not profound if another cycle has already started. Moreover, based on the results, the war in Ukraine significantly affected Bitcoin volume, but not its price.