Πλοήγηση ανά Συγγραφέα "Riboli, Diana"
Τώρα δείχνει 1 - 20 από 22
- Αποτελέσματα ανά σελίδα
- Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Chepkalo Projects: διεκδικώντας ορατότητα μέσα από τον ήχο: μια εθνογραφική προσέγγιση στην σύγχρονη επιτέλεση των σλαβόφωνων τραγουδιών της μακεδονικής παράδοσης(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2021) Πρατίλας, Σπυρίδων Ι.; Riboli, Diana; Οικονόμου, Λεωνίδας; Νοταράς, Ανδρέας; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΤο Chepkalo Projects είναι ένα μουσικό συγκρότημα που δραστηριοποιείται στην επιτέλεση οργανικής και φωνητικής μουσικής παράδοσης της κατεσταλμένης και άγνωστης στο ευρύ κοινό σλαβόφωνης γλωσσικής μειονότητας της βόρειας Ελλάδας, μέσα από μια αξιοσημείωτη επιτελεστική πολλαπλότητα. Η παρούσα ανάλυση αποτελεί το προϊόν μια εθνογραφικής μελέτης γύρω από τις αναπαραστάσεις του παραδοσιακού ήχου και τους τρόπους που αυτός παράγεται, συνυπάρχει και αλληλοδιαμορφώνεται με την πράξη και τον λόγο, μέσω διφορούμενων οπτικών πάνω στις παραμέτρους του χώρου και του χρόνου, όπως επίσης και του μεταφορικού ή συμβολικού περιεχομένου. Εξερευνώντας την αναδυόμενη συνθετότητα του μουσικού πεδίου, το κείμενο εξετάζει την συνεισφορά του Chepkalo Projects σε σύγχρονες αντιλήψεις επί της εθνοτικής ταυτότητας και του λόγου που συνοδεύει την διεκδίκηση της δημόσιας ορατότητάς της.Τεκμήριο It Takes Two to Tango: H Liminoid κοινότητα της Milonga και η διαλεκτική της αγκαλιάς(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2016) Γραμμενοπούλου, Ηλιάνα-Μαρία Σ.; Μαρωνίτη, Νίκη; Riboli, Diana; Μακρής, Γεράσιμος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΠολλές ιστορικές μελέτες προσεγγίζουν το αργεντίνικο τάνγκο ως πολιτισμικό προϊόν της κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας της Αργεντινής του 20ου αι., αλλά και ως μέσο έκφρασης ποικίλων κοινωνικών υποκειμένων (ατομικών και συλλογικών) που το επιτελούσαν ανά τόπο (εντός και εκτός Αργεντινής) και εποχή. Ήδη από τη στιγμή της ίδρυσής του ο εν λόγω χορός απέκτησε πολλαπλές σημασίες, εκφράσεις, νοήματα, πρακτικές και χρήσεις γεγονός που αποδεικνύει την υβριδική και εύπλαστη δυναμική του. Η παρούσα εργασία ερευνά τα νοήματα που αποδίδουν οι σύγχρονοι tangueros και tangueras τόσο στην κοινωνική συμπεριφορά που καλούνται να υιοθετούν όσοι χορεύουν σε milongas, όσο και στην ίδια την χορευτική επιτέλεση. Βάσει της επιτόπιας μελέτης μου σε milongas στην Αθήνα, στο κύριο μέρος της εργασίας με απασχολεί σε ποιον βαθμό η αθηναϊκή μιλόνγκα λειτουργεί ως μια φαντασιακή κοινότητα και κατά πόσο δύναται να συσχετισθεί με την υβριδική, liminoid κοινότητα του V.Turner στην οποία οι μιλονγκέροι μεταβαίνουν και μυούνται με μια σειρά τελετουργικών τρόπων. Τέλος προσεγγίζω το βίωμα και το νόημα που αποδίδουν οι σύγχρονοι χορευτές στην «κλειστή» Αγκαλιά του παραδοσιακού αργεντίνικου τάνγκο, που με όχημα τη μουσική, μοιάζει να λειτουργεί για αυτούς, ως μια νοητή γέφυρα μεταξύ του σήμερα και του χθες (ειδικότερα της Χρυσής εποχής του τάνγκο), του μέσα και του έξω, του εαυτού και του άλλου/των άλλων.Τεκμήριο "Αναπνέοντας διαφορετικά στην Abya Yala: συνάντηση με τις κοσμοθεωρίες (cosmovisiónes) των αυτόχθονων της Κολομβίας(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2022) Μαραμαθά, Χρυσούλα Α.; Riboli, Diana; Γιαλούρη, Ελεάνα; Μακρής, Γεράσιμος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΣτόχος της παρούσας εργασίας ήταν αρχικά να προσεγγίσει με σεβασμό και διάθεση πραγματικής κατανόησης τις κοσμοθεωρίες των αυτόχθονων πληθυσμών της Abya Yala, να εξετάσει με ποιο τρόπο συνυπάρχουν εντός των Εθνών – Κρατών και να διερευνήσει τους τρόπους με τους οποίους συνδιαλέγονται με το κυρίαρχο παράδειγμα προκειμένου να επιβιώσουν. Διερευνά μέσω αυτών των πυλώνων την δυνατότητα συνεργασίας με τον δυτικό τρόπο σκέψης, με στόχο την εύρεση μίας εναλλακτικής προσέγγισης στο αδιέξοδο που φαίνεται να ενέχει αυτός ο τρόπος οργάνωσης του κόσμου. Έγινε προσπάθεια να φωτιστούν οι έννοιες φύση, περιβάλλον, έδαφος και cosmos μέσα από τα μάτια των αυτόχθονων πληθυσμών της περιοχής του Αμαζονίου και των Άνδεων, με επικέντρωση στην Κολομβία και στο έθνος των Nasa. Παρουσιάστηκαν οι τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πληθυσμοί αυτοί στη συνάντησή τους με ένα νομικό σύστημα το οποίο βασίζεται σε εντελώς διαφορετικούς κανόνες και έγινε μία περιγραφή των αγώνων για την επιβίωσή τους σε έναν εχθρικό κόσμο. Η έρευνα βασίζεται σε δευτερογενείς κυρίως πηγές, με έμφαση στην μελέτη άρθρων, και εθνογραφιών, ενώ ταυτόχρονα υπήρχε η πρόθεσή να δοθεί έμφαση στη φωνή των ίδιων των κοινοτήτων, όπως αυτή εκφέρεται διαμέσου των οργάνων αντιπροσώπευσής τους. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με δύο ανθρώπους που είχαν , έρθει έμμεσα η πρώτη και άμεσα ο δεύτερος, σε επαφή με το έθνος των Nasa και των οποίων η συνεισφορά υπήρξε πραγματικά πολύτιμη. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα; Νομίζω η έρευνα που διεξήγαγα περισσότερο ενέτεινε τους ήδη υπάρχοντες προβληματισμούς μου σχετικά με την ανάγκη αλλαγής παραδείγματος και την αμφισβήτηση της υπεροχής του δυτικού μοντέλου διαβίωσης ως της μόνης εναλλακτικής ενώ, τέλος, εδραίωσε την πεποίθηση μου ότι χρειάζεται συντονισμένες κινήσεις σε κινηματικό και θεσμικό επίπεδο προκειμένου να επιτευχθούν τα παραπάνω.Τεκμήριο (Un)binding gender: κουήρ διερευνήσεις στην έμφυλη σωματικότητα(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2020) Μπλάνα, Χριστίνα Α.; Αθανασίου, Αθηνά; Τουντασάκη, Ειρήνη; Riboli, Diana; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΗ παρούσα έρευνα πραγματεύεται την πρακτική περιστολής του στήθους (binding) ως μια κουήρ πρακτική και διερευνά το ενσώματο βίωμα της περιστολής του στήθους από κουήρ, τρανς και μη δυαδικές υποκειμενικότητες, μέσα από μια απορητική επιτελεστική διαπραγμάτευση του φύλου. Η μελέτη συστήνεται ως σωματικό δοκίμιο και κινείται στο μεθοδολογικό και θεωρητικό πλαίσιο της αυτο-εθνογραφίας και της αυτο-θεωρίας (auto-theory). Εκκινώντας από την προσωπική μου εμπειρία με το binding, η έρευνα βασίζεται τόσο στην αυτο-παρατήρηση και την καταγραφή ενός σωματικού ημερολογίου (body journal), όσο και σε ποικίλα μέσα θεωρητικής πλαισίωσης και εμπειρικής στήριξης της έρευνας, όπως συνεντεύξεις, συμμετοχική παρατήρηση, διαδικτυακές και βιβλιογραφικές πηγές. Η μεθοδολογική αυτή προσέγγιση θέτει το σώμα στο επίκεντρο τη έρευνας και επιχειρεί να διερευνήσει την πρακτική του binding ως μια διαρκή και αγωνιώδη έμφυλη διερεύνηση, που καταγράφεται εν κινήσει και δεν αποδίδει απλά τα κατασταλαγμένα αποτελέσματα της έρευνας. Μέσα από μια ενσώματη περιπλάνηση, καταπιάνομαι με το κουήρ στήθος που περιστέλλεται, τις προσθετικές αρρενωπότητες, τη δυσφορία και τον σωματικό αντίκτυπο της περιστολής, ενώ προβληματίζομαι πάνω στην έννοια του τερατώδους και την οριακή θεσιακότητα, στην οποία βρίσκονται εντεθειμένες οι τρανς ζωές. Συνομιλώντας με την κουήρ θεωρία, επιχειρώ να «γειώσω» τις διαφορετικές θεωρητικές συμβολές στo καθημερινό και ενσώματο βίωμα του binding, όπως και στις δυνατότητες και προκλήσεις που φέρει η περιστολή του κουήρ στήθους μας. Καθώς οι ενσώματες διαδρομές μου με το binding συνεχίζουν και αναπόφευκτα υπερβαίνουν το παρόν πόνημα, επιχειρώ, κλείνοντας, να δώσω λίγο χώρο στις αναπνοές μας, στις πολιτικές της αναπνοής και στις αναπνευστικές πολιτικές που μπορούμε να φανταστούμε δίπλα και κοντά η μια στο άλλο.Τεκμήριο Ετερότητα και καθαρότητα στον δημόσιο χώρο: κίνδυνος και ασφάλεια στο Πεδίο του Άρεως(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2016) Τσιούρβα, Δήμητρα Κ.; Riboli, Diana; Δουκέλλης, Παναγιώτης Ν.; Οικονόμου, Χαράλαμπος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΟ χώρος δεν είναι κάτι έξω από την κοινωνία, μια ανεξάρτητη υπόστασηπου μπορεί να οριοθετηθεί. Πρόκειται για μια έννοια που βρίσκεται σε αμφίδρομη σχέση με την κοινωνία· εμπεριέχει τις και εμπεριέχεται στις κοινωνικές σχέσεις. Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η ανάδειξη της σχεσιακής διάστασης που μπορεί να εκλάβει ο χώρος ως ένα πλέγμα δυναμικών σχέσεων που απαρτίζει και συνδιαμορφώνει τα ετερογενή στειχεία του. Ο χώρος δεν είναι κάτι κλειστό, σταθερό και προκαθορισμένο, αλλά βρίσκεται σε μια διαδικασία συνεχούς γίγνεσθαι που τον καθιστά ανοιχτό στην εξάρθρωση και την ενδεχομενικότητα. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούμε ως παράδειγμα το Πεδίο του Άρεως, ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα της Αθήνας, για να ανακαλύψουμε τις πολλαπλές αφηγήσεις που το συγκροτούν εν αντιθέσει με την κυρίαρχη αφήγηση που αναπαριστά το πάρκο ως έναν επικίνδυνο τόπο, ως γκέτο εγκληματικότητας και παρανομίας, ως μια μιαρή κόλαση στο κέντρο της πόλης. Μέσα από την βιβλιογραφική ιστορική έρευνα και τις διαζώσης αφηγήσεις που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια παρατήρησης στο πεδίο έρευνας συντίθεται το πολυδιάστατο τοπίο των ταυτοτήτων που διαμορφώνουν μοναδικά το Πεδίο του Άρεως στον ρου της ιστορίας.Τεκμήριο Ζώντας στο ίδρυμα: επιτελέσεις αναπηρίας και πολιτικές φροντίδας(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2022) Αλεξανδρή, Βασιλική Χ.; Αβραμοπούλου, Ειρήνη; Riboli, Diana; Μπουκάλα, Σαλώμη; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΗ παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά επιτελέσεις αναπηρίας σε ένα ίδρυμα-οικοτροφείο αναπήρων και επεξεργάζεται τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τροφίμων και φροντιστριών/τών. Προκειμένου να εντοπιστεί μέσα από τις φροντιστικές πρακτικές, πώς οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές των εμπλεκομένων σωματοποιούνται και ενσωματώνονται στον συγκεκριμένο χώρο, επιλέγονται τα εργαλεία των ημι-δομημένων συνεντεύξεων, της συμμετοχικής παρατήρησης καθώς και στοιχεία αυτοεθνογραφικής προσέγγισης. Επίσης, με ενδιαφέρον για το πώς οι πρακτικές φροντίδας συγκροτούν το υποκείμενο και τον Άλλο, αναλύεται η κατηγορία του ανάπηρου υποκειμένου εστιάζοντας σε συναρμογές γνώσης/εξουσίας. Μέσα από εκείνες, το ανάπηρο υποκείμενο διαχωρίζεται εξωτερικά σε σχέση με τους μη ανάπηρους και εσωτερικά ως προς τη διάκριση διαγνώσεων μεταξύ χαμηλής και υψηλής λειτουργικότητας. Θέτοντας το σώμα ως σημαντική αναλυτική κατηγορία και εξετάζοντας μεθοδολογικά άρρητες και σωματικές καθημερινές πρακτικές, μεταδομιστικές προσεγγίσεις και η ανθρωπολογία του γίγνεσθαι συνομιλούν, για να αναζητηθεί ο τρόπος διάχυσης των επιθυμιών μέσα στο ίδρυμα. Για τον λόγο αυτό, το άγγιγμα εξετάζεται ως σημείο συνάντησης αλλά και διαφοράς. Επιπροσθέτως, με τη διερεύνηση του πώς εδραιώνονται πειθαρχικοί μηχανισμοί που αναπαράγουν κανονικότητες -στις οποίες εμπλέκονται τόσο οι τρόφιμοι όσο και οι εργαζόμενες/οι- η ανθρωπολογία του γίγνεσθαι μέσα από πολιτικές του συν-αισθήματος αποσταθεροποιεί την πρωτοκαθεδρία της ταυτότητας στη δυτική φιλοσοφική παράδοση υπέρ της μετατόπισης σε σύνολα σχέσεων. Παράλληλα, αναλύονται ερωτικές και σεξουαλικές επιθυμίες μέσα στο ίδρυμα. (Συμ)βιώνοντας εμπειρίες αναπηρίας και διεκδικώντας μια επιστημολογική πτυχή μεταξύ των ιατρικών διαγνώσεων που επιβάλλουν την εξουσία της γνώσης των ειδικών, η έννοια του τέρατος αναδεικνύει εκείνα τα σώματα που, στην αποτυχία τους να προσεγγίσουν τις σωματικές κανονικότητες, αποκλείονται ριζικά. Στην αναζήτηση δίκαιων συνθηκών διαβίωσης, η έννοια της διασωματικότητας και οι θεωρίες για το μετά-ανθρώπινο γίνονται εργαλεία στην ανάλυση της φροντιστικής σχέσης, ώστε να εξερευνηθούν περιπλοκότητες του κοινωνικού κόσμου, εφιστώντας την προσοχή στις αλληλεπιδράσεις και τις εντάσεις που συνθέτουν την κοινωνική ζωή. Η διασωματική φροντίδα, που βιώνουν στις συναντήσεις τους πολλά ανάπηρα και μη ανάπηρα υποκείμενα, εγείρουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τα είδη ζωής και θανάτου που έχουν σημασία στο επίπεδο μιας διαδικασίας γίγνεσθαι που παρακάμπτει την άκαμπτη, αυτόνομη υποκειμενικότητα.Τεκμήριο Η δημόσια διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών : μια μελέτη της παραγωγικής διάστασης της εξουσίας σε πέντε (5) ελληνικούς ειδησεογραφικούς ιστότοπους(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2013) Σιούλα-Γεωργουλέα, Ισμήνη Γ.; Χαλκιά, Αλεξάνδρα; Λυδάκη, Άννα Α.; Riboli, Diana; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΤο Μάιο του 2012 στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, γινόμαστε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς κυνηγιού γυναικών. Ο πληθυσμός των εκδιδόμενων μεταναστριών ταυτίζεται με τον ιό του HIV, στιγματίζεται ως επικίνδυνος και αποκτά τον χαρακτηρισμό “υγειονομική βόμβα”. Ακολουθεί η σύλληψη και η προφυλάκιση 32 οροθετικών γυναικών για 1,5 χρόνο, μέχρι την οριστική τους αθώωση, ενώ παράλληλα οι φωτογραφίες, τα προσωπικά και ιατρικά τους στοιχεία δίνονται στη δημοσιότητα για την «προστασία» των αρσενικών πελατών τους και κατ’ επέκταση της «ελληνικής οικογένειας». Στα πλαίσια αυτής της εργασίας επιχειρούμε να μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο συναρθρώνονται, στο εν λόγω παράδειγμα, τρία συστήματα εξουσίας: το φύλο, το έθνος και η σεξουαλικότητα. Η αναπαράσταση της αποπομπής των επικίνδυνων και μιασματικών σωμάτων δρα παραγωγικά, συγκροτώντας ένα συγκεκριμένο είδος έθνους (το καθαρό από ασθένειες, αλλά και από ξένα σώματα όπως εκείνα που συνιστούν οι μετανάστες) και συγκεκριμένα είδη έμφυλων και εθνικών υποκειμένων (εκείνα που εντάσσονται στην ελληνική, ετεροφυλόφιλη, πυρηνική οικογένεια). Η μέθοδος που ακολουθούμε για την μελέτη των εν λόγω αναπαραστάσεων είναι η κριτική ανάλυση λόγου και την εφαρμόζουμε στους κυρίαρχους λόγους που αρθρώθηκαν στον διαδικτυακό Τύπο, το διάστημα που οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις λάμβαναν χώρα (04-10/2012).Τεκμήριο Η διάδοση του ακροδεξιού λόγου στο σχολείο σε εποχή κρίσης: αν και πώς ενσωματώνεται στο λόγο των μαθητών(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Μακαντάση, Άννα Κ.; Καντζάρα, Βασιλική; Riboli, Diana; Λυδάκη, Άννα Α.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΣτη συγκεκριμένη εργασία γίνεται απόπειρα να διερευνηθεί εάν, και πώς, διαδίδεται ο ακροδεξιός λόγος στο λόγο των μαθητών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε περίοδο οικονομικής κρίσης (και συγκεκριμένα στην διάρκεια των τριών τελευταίων χρόνων). Αρχικά, επιχειρείται μία παρουσίαση των θεωρητικών προσεγγίσεων του εθνικισμού της δράσης του ελληνικού ακροδεξιού χώρου από το 1980 και έπειτα της σχέσης του σχολείου με τον εθνικισμό και την ακροδεξιά. Οι άξονες γύρω απ' τους οποίους γίνεται προσπάθεια να ανιχνευθεί ο ακροδεξιός λόγος στο λόγο των μαθητών/τριων είναι τα ιδανικά σε σχέση με την πατρίδα και τη θρησκεία, η στάση τους σε σχέση με τους μετανάστες, η εκδήλωση βίας στο λόγο τους, καθώς επίσης και η τοποθέτησή τους απέναντι στο κόμμα της Χρυσής Αυγής. Για την ανάλυση αυτή εξετάζονται οι απόψεις των μαθητών/τριων και των εκπαιδευτικών που αντλούνται από τις ημιδομημένες συνεντεύξεις που έχουν προηγηθεί μαζί τους, καθώς επίσης και με συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν με τους μαθητές μέσα σε σχολικά τμήματα. Τα πιο βασικά συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η παρούσα έρευνα αναφέρονται παρακάτω. Αυτό που σίγουρα μπορεί κανείς να ισχυριστεί είναι ότι οι μαθητές είναι ενήμεροι για τις πρακτικές και τις απόψεις της ακροδεξιάς ιδεολογίας. Εξ αυτού δεν συνεπάγεται όμως ότι η πλειοψηφία τις επικροτεί, τις ασπάζεται, ή τις ανέχεται. Από το δείγμα της παρούσας έρευνας [95 μαθητές], διαφαίνεται μια διαφοροποίηση. Μια κατηγορία μαθητών και μαθητριών είναι μέλη, μία άλλη επικροτεί τις θέσεις και τη δράση της Χρυσής Αυγής, μια άλλη ασπάζεται μόνο ορισμένες θέσεις, ενώ μια άλλη κρατά ξεκάθαρη θέση ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Ένα επιπλέον βασικό συμπέρασμα της παρούσας έρευνας, είναι ότι ο ακροδεξιός λόγος βρίσκει απήχηση σε μία μεγάλη μερίδα των μαθητών, κυρίως σε ζητήματα που αφορούν στους μετανάστες. Ο λόγος των μαθητών και των μαθητριών είναι αρκετά ρατσιστικός και βρίθει από ξενοφοβικά αστεία. Τέλος, οι μαθητές και οι μαθήτριες που υποστηρίζουν με θέρμη τη Χρυσή Αυγή ή είναι μέλη της, αποτελούν μία μικρή μειοψηφία. Παρόλα αυτά, η αποδοχή ενός μέρους της ακροδεξιάς ιδεολογίας και της ρατσιστικής βίας που ασκείται από τη Χρυσή Αυγή, φαίνεται να υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των μαθητών.Τεκμήριο Η εμφάνιση επαγγελματικής εξουθένωσης (σύνδρομο burnout) στο νοσηλευτικό προσωπικό: η περίπτωση του Γ.Ν.Α. ΚΑΤ(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2015) Παπαλεξάνδρου, Ευστάθιος Α.; Οικονόμου, Χαράλαμπος; Λυδάκη, Άννα Α.; Riboli, Diana; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΗ ποσοτική έρευνα στους νοσηλευτές του νοσοκομείου ΚΑΤ βασίστηκε στο ερωτηματολόγιο της Maslach και είχε ως σκοπό να διαπιστώσει αν οι συγκεκριμένοι ερωτώμενοι εμφανίζουν συμπτώματα του Συνδρόμου Επαγγελματικής Εξουθένωσης, γνωστό και ως Burnout Syndrome. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPPS 20 και έγιναν εκτενείς διμεταβλητές συσχετίσεις και χρήση συντελεστών συσχέτισης και στατιστικής σημαντικότητας. Αν και το δείγμα των 148 ερωτώμενων ήταν μικρό και η στατιστική ανάλυση δεν επιτρέπει τη γενίκευση, διαπιστώθηκε η δυναμική διείσδυση του Συνδρόμου και με τα τρία στοιχεία που όρισε η Maslach, τη συναισθηματική εξάντληση, την αποπροσωποποίηση και την αίσθηση μειωμένων προσωπικών επιτευγμάτων.Τεκμήριο Η ιατρικοποίηση της διαφορετικότητας στην ελληνική σχολική εκπαίδευση: το παράδειγµα της ειδικής αγωγής(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2016) Μαράκη, Δέσποινα Ε.; Riboli, Diana; Παπαγαρουφάλη, Ελένη; Τσιμουρής, Γεώργιος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΣκοπός της παρούσας εργασίας είναι να προσεγγίσει την έννοια της ιατρικοποίησης της διαφορετικότητας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αναδεικνύοντας το πλαίσιο μέσα από το οποίο αυτή φυσικοποιείται, εμπεδώνεται και αναπαράγεται ως μία κανονικότητα. Για την κατανόηση και την ανάδειξη του πλαισίου αυτού χρησιμοποιείται το παράδειγμα των παιδιών με «Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας» (ΔΕΠ-Υ), η οποία στην Ελλάδα εντάσσεται στα πλαίσια της «Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης».Τεκμήριο Η κατασκευή της επαγγελματικής ταυτότητας και οι διαστάσεις του «καλού» εκπαιδευτικού της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα σήμερα(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2017) Τσικνάκου, Ελένη Ι.; Καντζάρα, Βασιλική; Riboli, Diana; Οικονόμου, Χαράλαμπος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΗ παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την επαγγελματική ταυτότητα του Έλληνα εκπαιδευτικού της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, καθώς και τα χαρακτηριστικά και τις διαστάσεις του «καλού» εκπαιδευτικού. Με τη μέθοδο της ποιοτικής έρευνας και βασισμένη στη θεωρία της συμβολικής διαντίδρασης επιχειρεί να αναδείξει τα στοιχεία της επαγγελματικής ταυτότητας που κατασκευάζει ο Έλληνας εκπαιδευτικός, όπως και την οπτική των μαθητών και των εκπαιδευτικών σχετικά με τις διαστάσεις του «καλού» εκπαιδευτικού. Εξερευνώντας θεωρητικές κοινωνιολογικές προσεγγίσεις καταγράφει αρχικά τους ευρύτερους μηχανισμούς και τα στάδια εξέλιξης μιας επαγγελματικής ταυτότητας, για να παρουσιαστούν στη συνέχεια οι ιδιαιτερότητες της επαγγελματικής ταυτότητας του Έλληνα εκπαιδευτικού. Η επαγγελματική ταυτότητα που κατασκευάζει ο Έλληνας εκπαιδευτικός της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα δημόσια και ιδιωτικά Λύκεια σχετίζεται με την ικανοποίηση από το επάγγελμα, τις πιέσεις που αισθάνεται ότι δέχεται, το φύλο, την ειδικότητα και το είδος του Λύκειου στο οποίο εργάζεται. Παρατηρείται ότι ο ίδιος θεωρεί τον ρόλο του υποβαθμισμένο. Παράλληλα, η παρούσα εργασία επιχειρεί να αναδείξει τα χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα τις διαστάσεις ενός «καλού» εκπαιδευτικού. Η απόπειρα στρέφεται προς δύο κατευθύνσεις. Αρχικά, παρουσιάζεται η οπτική των μαθητών και στη συνέχεια η οπτική των εκπαιδευτικών αναφορικά με τον «καλό» εκπαιδευτικό. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν αναδεικνύουν τα χαρακτηριστικά και τις διαστάσεις του «καλού» Έλληνα εκπαιδευτικού, αναφορικά με την προσωπικότητά του και σε σχέση με τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία – τους μαθητές, τους γονείς των μαθητών, τους συναδέλφους και τη διεύθυνση των σχολείων. Τελικά, αναδεικνύεται ότι ο Έλληνας εκπαιδευτικός της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έχει μία πολύπλευρη και πολυδιάστατη ταυτότητα, που σχετίζεται με τις απαιτήσεις, τις ελπίδες και τις προσδοκίες για το ρόλο του, που εκφράζονται όχι μόνο από τις εμπλεκόμενες στην εκπαιδευτική διαδικασία πλευρές, αλλά και από τον ίδιο για τον εαυτό του.Τεκμήριο Η μαρξική κριτική της ουτοπίας και οι σύγχρονες προεκτάσεις της: θεωρητικές και κοινωνικές παράμετροι(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2014) Καραλή, Κλειώ Γ.; Χρύσης, Αλέξανδρος Α., 1958-; Καντζάρα, Βασιλική; Riboli, Diana; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΣτην παρούσα εργασία επιχειρείται η μελέτη της κριτικής που άσκησε ο Karl Marx (σε συνεργασία με τον Friedrich Engels) στην ουτοπία, και πιο συγκεκριμένα στις σκέψεις των ουτοπικών σοσιαλιστών, Charles Fourier, Robert Owen και Henri de Saint-Simon. Μέσα από τη μαρξική κριτική της ουτοπίας θεμελιώνεται ο επιστημονικός σοσιαλισμός και η μεθοδολογία του ιστορικού και διαλεκτικού υλισμού. Η έμφαση που δίνεται στον τρόπο παραγωγής, και στην οικονομία γενικότερα, οδηγεί στην κατανόηση της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο ως ιστορικό και ταυτόχρονα αναγκαίο, για την περαιτέρω ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, γεγονός. Επιπλέον, η πάλη των τάξεων αναδεικνύεται ως ο επαναστατικός μηχανισμός, σύμφωνα με τον οποίο η ανθρώπινη ιστορία εξελίσσεται οδηγώντας από την προϊστορία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έτσι, την ίδια στιγμή που η ουτοπία ταυτίζεται με το ανέφικτο, παραμένει ζωντανή η θέαση ενός καλύτερου κόσμου, μέσω και εξαιτίας ενός επιστημονικού στοχασμού επί των υλικών συνθηκών και της κοινωνικής πραγματικότητας. Αναγνωρίζεται πλέον ότι η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων έχει ξεπεράσει το κρίσιμο εκείνο όριο της ανεπάρκειας, επιτρέποντας, για πρώτη φορά, την εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλα τα μέλη του κοινωνικού συνόλου. Απαραίτητη προϋπόθεση για το πέρασμα στον παγκόσμιο κομμουνιστικό τόπο, όπως υποδεικνύει και η μαρξική κριτική της ουτοπίας σε μια λανθάνουσα επικοινωνία της με την εποχή μας, είναι η επαναστατική πράξη του προλεταριάτου, που ακόμη, όμως, εκκρεμεί.Τεκμήριο Η συμβολή της εκπαίδευσης στην αυτονόμηση των κοριτσιών Ρομά στην κοινότητα της Αγίας Βαρβάρας(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2023) Κόττη, Ευαγγελία Ι.; Καντζάρα, Βασιλική; Riboli, Diana; Παπακωνσταντίνου, Αντιγόνη-Άλμπα Π.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΗ ανά χείρας διπλωματική εργασία διερευνά τη συμβολή της εκπαίδευσης στην ενδυνάμωση και αυτονόμηση των μαθητριών Ρομά στην κοινότητα της Αγίας Βαρβάρας. Χρησιμοποιώντας την ποιοτική μέθοδο στα πλαίσια της Κοινωνιολογίας και υπό το πρίσμα του κριτικού φεμινισμού, επιχειρεί να αναδείξει το πως και σε ποιο βαθμό η εκπαίδευση των κοριτσιών Ρομά της έρευνας, συνέβαλε στην προσπάθειά τους να συγκροτήσουν τη δική τους, ατομική ταυτότητα και να διαγράψουν την προσωπική τους βιογραφική τροχιά. Η έρευνα κινείται προς δύο κατευθύνσεις, με βάση τις αφηγήσεις ζωής από δύο κορίτσια Ρομά και με ημιδομημένες συνεντεύξεις από εκπαιδευτικούς και υποστηρικτικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στην κοινότητα. Στο πρώτο σκέλος της εργασίας καταγράφονται τα θετικά και αρνητικά βιώματα των κοριτσιών κατά τη φοίτησή τους, τον τρόπο που διαχειρίστηκαν το στίγμα της καταγωγής τους και τον ρόλο που έπαιξαν οι οικογένειές τους. Καταγράφονται επίσης, τα διλήμματα και οι δυσκολίες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν, όσον αφορά τις σπουδές τους και τις φιλοδοξίες τους, καθώς δεν συνάδουν με τον έμφυλο προσδιορισμό τους εντός της Ρόμικης κοινότητας. Στο δεύτερο σκέλος της έρευνας, οι συνεντεύξεις αναδεικνύουν τις αντιλήψεις εκπαιδευτικών και ειδικών για το πολιτισμικό και αξιακό σύστημα των Ρομά και τη σχέση τους με την εκπαίδευση. Τέλος, παρουσιάζονται οι προσπάθειες στήριξης των κοριτσιών από τους εκπαιδευτικούς και τους φορείς του διαπολιτισμικού προγράμματος. Τα συμπεράσματα κατέδειξαν τους λόγους που οδήγησαν τα κορίτσια να επιλέξουν τελείως αντίθετες πορείες, οι οποίοι σχετίζονται, τόσο με το διαφορετικό οικογενειακό πλαίσιο, όσο και με τη διαφορετική αντιμετώπισή τους από την εκπαιδευτική κοινότητα. Κοινός παρανομαστής και στις δύο περιπτώσεις, η ισχυρή επιρροή της πατριαρχικής κοινότητας των Ρομά που καταπνίγει την γυναικεία υποκειμενικότητα και τα δικαιώματά της.Τεκμήριο Μια εθνογραφία στα χειροτεχνήματα των νεφριτών: σύγκριση στην κινέζικη αφήγηση και την καθημερινή χρήση(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2016) Arévalo Labra, Diego R.; Riboli, Diana; Γιαλούρη, Ελεάνα; Μαρωνίτη, Νίκη; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΗ παρούσα εργασία σκοπεύει να αναδείξει τη θέση του νεφρίτη στην Κινέζικη λαϊκή ιστορία όπου ο νεφρίτης αποτελεί πρωταρχικό υλικό. Η μελέτη μου επιδιώκει να ανιχνεύσει την παρουσία του νεφρίτη από την προφορική παράδοση μέχρι την τοποθέτησή του ως έκθεμα στο Εθνικό Μουσείο της Σαγκάης και γενικότερα την αξιοποίηση του στο υψηλά τεχνολογικό καθημερινό πλαίσιο της Κίνας. Η εργασία δομήθηκε βάσει δυο ερευνητικών επιπέδων: α) τη δημιουργία της επίσημης ιστορίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας αναφορικά με τον νεφρίτη και β) το πέτρωμα αυτό ως αντικείμενο φανερά παρόν στο γίγνεσθαι της σύγχρονης εποχής.Τεκμήριο Μια εθνογραφική προσέγγιση της συγγένειας μέσα από τη διακίνηση του αίματος στο ελληνικό σύστημα αιμοδοσίας(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2022) Κρικέλης, Μιχαήλ Ι.; Τουντασάκη, Ειρήνη; Riboli, Diana; Μακρής, Γεράσιμος; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Δημόσιας ΔιοίκησηςΑφορμή για την παρούσα εργασία υπήρξε η συχνά απροσδόκητη εμφάνιση της συγγένειας στις αλληλεπιδράσεις των κοινωνικά δρώντων με το σύστημα της αιμοδοσίας. Η αναγκαιότητα να αναλάβουμε δράση για τον/την “συγγενή σε ανάγκη για αίμα” και η βολική εύρεση «συμβατού» αίματος σε «κοντινούς» συγγενείς είναι δύο συνηθισμένες καταστάσεις. Χρησιμοποιώντας την αιμοδοσία ως πεδίο έρευνας πραγματοποίησα μία εθνογραφία για τη συγγένεια λαμβάνοντας ημιδομημένες συνεντεύξεις από δότες/-τριες αίματος και αιμοπεταλίων. Ανέλυσα τη σημασία που προσδίδουν οι συνομιλητές/-τριές μου στη «δωρεά» αίματος κατά την εθελοντική αιμοδοσία, σε συσχέτιση με την περίπτωση που η «δωρεά» αίματος απευθύνεται στο/στη συγγενή. Συμπέρανα ότι η παραχώρηση αίματος σε συγγενείς δημιουργεί την αναγκαιότητα για ανταπόδοση ή λειτουργεί ως ανταπόδοση, ενώ η εθελοντική αιμοδοσία είναι μία ανώνυμη προσφορά του αίματος στο πλαίσιο φιλανθρωπίας. Αντλώντας από τη σύγχρονη θεωρία για τη συγγένεια, υποστηρίζω ότι η τελευταία επιτελείται μέσα από την αιμοδοσία, ενώ κινητήριος δύναμη αυτής της επιτέλεσης είναι η ανάγκη για αίμα με επακόλουθο το χρέος που απορρέει από την κάλυψη αυτής της ανάγκης. Οι ταυτότητες των συγγενών και οι συγγενικές σχέσεις είναι το αποτέλεσμα της επιτέλεσης και μαγνητίζουν το θεωρητικό βλέμμα αποκρύπτοντας συχνά τις πραγματικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κοινωνικά δρώντων. Έτσι, προτείνω να προσεγγίσουμε θεωρητικά την αιμοδοσία ως συναρμογή σύμφωνα με τη θεωρία των G. Deleuze and F. Guattari. Εδώ, η συγγένεια αποτελεί το κανονιστικό πλαίσιο που διευθετεί άτομα και επιμέρους δομικά στοιχεία της συναρμογής με τρόπο φαινομενικά παγιωμένο στο χώρο και στο χρόνο. Στο βαθμό που η συγγένεια «ενδημεί» σε ανάλογες με την αιμοδοσία συναρμογές και αποτελεί το κανονιστικό τους πλαίσιο, δίνει μόνο την πλασματική εντύπωση ενός συνεχούς με τομές στα γεγονότα της γέννησης, του γάμου, του θανάτου κλπ. ή ενός συστήματος με δομικούς του λίθους τις οντολογικές ταυτότητες των συγγενών και τη συγγενική σχέση. Είναι σε αυτές τις συναρμογές που πρέπει να στρέψουμε το θεωρητικό μας βλέμμα, ώστε να μελετήσουμε τη συγγένεια.Τεκμήριο Οι αφηγήσεις της βίας στην εξέγερση του Δεκεμβρίου του 08(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2014) Δούλος, Παναγιώτης Γ.; Riboli, Diana; Χρύσης, Αλέξανδρος Α., 1958-; Χαλκιά, Αλεξάνδρα; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΗ παρούσα εργασία εξετάζει πώς πτυχώνεται και διαμορφώνεται ως έννοια η βία την περίοδο της εξέγερσης του '08, μέσω των διάφορων αποφάνσεων που αποτυπώνονται για αυτήν την σημασία στον αστικό τύπο και σε ανεξάρτητα μέσα αντιπληροφόρησης, ποιες υποκειμενοποιήσεις παράγονται και ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο επιτελείται η βία ως στρατηγική στις δυο αφηγήσεις. Την αφήγηση της εξέγερσης και της αντιεξέγερσης. Αυτης που αρνείται το δικαίωμα του μονοπώλιου της βίας του κρατικού μηχανισμού και αυτής που το δικαιολογεί. Μια εξέταση που δεν μπορεί να μείνει μόνο στα αυστηρά πλαίσια της κοινωνιολογίας αλλά θα κινηθεί και σε άλλα μονοπάτια όπως αυτό της κοινωνικής ανθρωπολογίας.Τεκμήριο Όταν πεθαίνουν οι πεταλούδες, η παράνομη υλοτομία και οι αυτόχθονες κοινότητες στο Μεξικό(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2022) Κουνιάκη, Ευγενία Α.; Riboli, Diana; Αγγελίδου, Αλίκη; Αβραμοπούλου, Ειρήνη; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΗ διπλωματική αυτή εργασία εστιάζει στην αυτόχθονη κοινότητα Cherán στο Μεξικό και στη χειραφετητική προσπάθεια ανακατάληψης της γης της και των δασών της από τον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος. Μέσα από αυτό το εθνογραφικό παράδειγμα, μελετάται το φαινόμενο της παράνομης υλοτομίας, οι (αντι)στάσεις και αντιλήψεις των αυτόχθονων κοινοτήτων. Παράλληλα, τίθενται ερωτήματα κατά πόσο μπορούν να συνομιλήσουν διαφορετικές θεωρίες και συστήματα γνώσης μεταξύ τους. Πώς ευρύτερες αναλύσεις του καπιταλισμού, της αποικιοκρατίας, της νεοαποικιοκρατίας και του νεοφιλελευθερισμού μπορούν να συνδέσουν το «παγκόσμιο» με το «τοπικό» και πως οι ολιστικές αυτόχθονες προσεγγίσεις που συνενώνουν σε μια ενιαία βάση την φύση με τον άνθρωπο μπορούν να συμβάλλουν σε μια πιο ελπιδοφόρα ανάγκη για συμβίωση και συνύπαρξη.Τεκμήριο Παραγωγικές μορφές βίας: το παράδειγμα της παλαιστινιακής αντίστασης(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2018) Δούση, Ευθυμία Ε.; Αθανασίου, Αθηνά; Riboli, Diana; Αβραμοπούλου, Ειρήνη; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΣτην παρούσα εργασία επιχειρείται μια πρώτη ανάγνωση της πολιτικής οικονομίας του σώματος μέσα από το σύνολο των αναπαραστάσεων και των σχέσεων που ρυθμίζονται με άξονα το σώμα αλλά και εγγράφονται σ’ αυτό. Μέσα από τις μεταφορικές χρήσεις του σώματος του αντιστεκόμενου παλαιστίνιου άνδρα και τη βία «εν σώματι», άλλοτε με την «παθητική» της μορφή, αυτή που υφίσταται ο Παλαιστίνιος από τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ και άλλοτε με την «ενεργητική», αυτή που ασκεί ο ίδιος στο σώμα του, όπως στην περίπτωση των «μαρτύρων-βομβιστών αυτοκτονίας», εξετάζεται πως το κακοποιημένο σώμα μετασχηματίζεται αποτελώντας κεντρικό σημείο αλληλεπίδρασης διαφόρων περιφερειακών ταυτίσεων, εθνικών, θρησκευτικών, ταξικών αλλά κυρίως έμφυλων. Στο πλαίσιο της συστηματικής βίας και της εγκαθίδρυσης της «φυσικότητας» της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, τα σώματα των ανδρών, τα έμφυλα σώματα που αντιστέκονται, αποκτούν «σημασίες» αποτελώντας ένα πεδίο επιτελεστικού ανταγωνισμού, ένα πεδίο διαρκών και δυναμικών σχέσεων εξουσίας, επιθυμίας, αποποίησης, διαφοράς, ταύτισης, εκτοπισμού και αντιδικίας. Μέσα από την ανάγνωση των κακοποιημένων ή και θανατωμένων σωμάτων των ανδρών της Παλαιστίνης πραγματοποιείται ταυτόχρονα μια σύγκριση με το γυναικείο σώμα της εγκύου, μητέρας, κόρης, αδελφής Παλαιστίνιας, προκειμένου να επεξεργαστούμε την ιδέα της «υλο-ποίησης» των σωμάτων που αποκτούν σημασία (αρρενωπότητα, εθνική ταυτότητα, αντίσταση) σύμφυτη με την παραγωγικότητα μιας βίας που εγγράφεται στην επιφάνειά τους, τα νοηματοδοτεί εκ νέου και τα επιβεβαιώνει ως συμβολικά ιδεώδη. Η υλικότητα του ατομικού σώματος του Παλαιστίνιου άνδρα έχει ιστορία και δεν είναι άλλη από την ιστορία της αντίστασης του συλλογικού σώματος, άλλοτε φαντασιακού (έθνος) και άλλοτε πραγματικού (οικογένεια, οργανώσεις, πολιτική κοινότητα, αθλητική κοινότητα). Το σώμα του άνδρα Παλαιστίνιου αποκτά μια λογοθετικότητα καθώς παράγει ένα διαφορετικό νόημα πέραν των δυτικών προκατανοήσεων σε σχέση με τους όρους συγκρότησης της ατομικής «ταυτότητας». Εισαγόμενος σ’ ένα μόνιμο κύκλο βίας από τη γέννησή του ο Παλαιστίνιος υπεξούσιος (subaltern), ανίκανος να μιλήσει ή και να ακουστεί (σ)τη γλώσσα μας, έχοντας εγκαταλείψει την κοινότητά του· και χωρίς κοινότητα, αποκλεισμένος, χωρίς την ιδιότητα του πολίτη χρησιμοποιεί και χρησιμοποιείται από το σώμα του αντιπροσωπεύοντας με τον πλέον απόλυτο και συνάμα ακραίο τρόπο το τραύμα που σημαδεύει τον τοκετό της γέννησης ενός μελλοντικού κράτους και του ανδρικού «εγώ» και θέτει υπό αμφισβήητση όλες τις κατασκευές της νεωτερικότητας σε σχέση με το κράτος, τη βία, την ταυτότητα, το έθνος, τον τόπο κ.α.. Παράλληλα, ο Παλαιστίνιος άνδρας θα εμφανιστεί ως ο απόλυτος Άλλος του δυτικού πολιτισμού, προβληματοποιώντας το ίδιο το σώμα και πολιτικοποιώντας την αφηρημένη υλικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Αναλύοντας τη σημασία του σώματος άλλοτε επιθετικού και άλλοτε θραυσμένου απομακρυνόμαστε από τις δυτικές αναπαραστάσεις και στεκόμαστε στα κίνητρα της βίας προσεγγίζοντας αυτή μάλλον ως κατάσταση παρά ως έννοια. Μέσα από τη μέθοδο της βιβλιογραφικής επισκόπησης αναζητούμε εκείνες τις εμπειρίες και την ενσωματωμένη σ’ αυτές εμπρόθετη δράση (agency) για να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα της βίας και τη διαδικασία της υποκειμενοποίησης του αντιστεκόμενου εαυτού μέσα από σχέσεις «διαφοράς» και εξουσίας. H βία στο πλαίσιο της σύγκρουσης αυτής δεν είναι παρά η «ίδια η φιλοσοφία της ιστορίας της» καθώς μόνο μέσα από την ιστορικοφιλοσοφική ανάγνωσή της καθίσταται δυνατή η αξιολόγησή της στο υπό εξέταση συγκείμενο.Τεκμήριο Περιβαλλοντικά ζητήματα και κοινωνικά κινήματα στην Κίνα(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2017) Παππάς, Αθανάσιος Β.; Μελετιάδης, Χάρης Ν., 1957-; Riboli, Diana; Κωνσταντοπούλου, Χριστιάνα, 1959-; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΗ μόλυνση της ατμόσφαιρας, η μόλυνση των υδάτων και η απερήμωση είναι μερικά από τα κυριότερα περιβαλλοντικά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η σύγχρονη Κίνα. Είναι άμεσα και επιτακτικά, καθώς επηρεάζουν τις ζωές των κατοίκων σε ποίκιλους τομείς και μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και στον θάνατο. Θέτουν επίσης ένα δυσοίωνο πλαίσιο για τις μελλοντικές γενιές, όχι μόνο της Κίνας αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτή η εργασία αποτελεί μια γενική επισκόπηση για τα πολιτισμικά αίτια γένεσης και διατηρήσης αυτών των προβλημάτων, καθώς για τα κινήματα που δημιουργήθηκαν για την αντιμετώπισή τους. Μετά από μια συνοπτική παρουσίαση αυτών των κινημάτων, των κυριότερων περιβαλλοντικών ζητημάτων στην επικράτεια της Κίνας και τις πολιτικές αντιμετώπισής τους από το κράτος, προχωρά σε ιστορικές συγκρίσεις και διερευνά την αντίληψη για την σχέση ανθρώπου-φύσης ανά τους αιώνες στην Κίνα και κατά πόσο αυτή είναι διαφορετική από την δυτική παράδοση αυτής της αντίληψης. Διερευνά επίσης την πορεία του υπερκαταναλωτισμού, ο οποίος βρισκόταν κάτω από συστηματικό έλεγχο, πολιτισμικό και κρατικό, στην Αυτοκρατορική και Μαοϊκή Κίνα. Θεωρεί τον υπερκαταναλωτισμό και τις ανθρωποκεντρικές αναπαραστάσεις για τη φύση τα σημαντικότερα αίτια των σύγχρονων ανθρωπογενών περιβαλλοντικών προβλημάτων, τα οποία συνυπάρχουν τις τελευταίες δεκαετίες στην Κίνα, για πρώτη φορά στην ιστορία της.Τεκμήριο Πολιτικές του αυτοσχεδιασμού(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2021) Πούλιος, Ευάγγελος Γ.; Αβραμοπούλου, Ειρήνη; Riboli, Diana; Οικονόμου, Λεωνίδας; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Κοινωνικής ΑνθρωπολογίαςΗ παρούσα εργασία έχει για θέμα της τον μουσικό αυτοσχεδιασμό και επιχειρεί να αναδείξει τις πολιτικές προεκτάσεις του. Αρχικά η εργασία προσεγγίζει θεωρητικά τον αυτοσχεδιασμό στην απορητική του σχέση με τις έννοιες της φόρμας, της ελευθερίας ή της εμπρόθετης δράσης. Επιχειρεί έπειτα να τον τοποθετήσει σε ένα θεωρητικό διάκενο, να επισημάνει αφενός μια απομάκρυνση από φορμαλιστικές θεωρήσεις της μουσικής πράξης ή από πλαίσια αναπαράστασης, σήμανσης και αναγνώρισης καθορισμένα από τις σχέσεις εξουσίας, και να σκιαγραφήσει, αφετέρου, έναν χώρο μεταξύ κανονιστικών σχηματισμών στον οποίον μπορεί να υπάρξει μια διαφορετικού τύπου αναγνώριση. Αυτή η δυνατότητα ανασήμανσης και εκ νέου αναγνώρισης αποτελεί ένα βασικό ερώτημα που διατρέχει την εργασία· ένα άλλο αφορά τον ρόλο που ο αυτοσχεδιασμός μπορεί να διαδραματίσει στην προσπάθεια των υποκειμένων να διαχειριστούν, μέσω της μουσικής έκφρασης, τις συνθήκες υποκειμενοποίησής τους. Τα παραδείγματα από τα οποία η εργασία αντλεί για να προσεγγίσει αυτά τα ερωτήματα, και να εξετάσει γενικότερα τους τρόπους με τους οποίους ο αυτοσχεδιασμός διαπλέκεται με πολιτικές της φωνής και της μνήμης, είναι δύο: το έργο του Dine Doneff έτσι όπως αυτό συνδιαλέγεται με τη μνήμη των περιθωριοποιήσεων και των αποκλεισμών των σλαβόφωνων κοινοτήτων της βόρειας Ελλάδας· και το παράδειγμα της αφροαμερικανικής αυτοσχεδιαστικής τζαζ, με επίκεντρο το έργο της Matana Roberts, όπου η μαύρη φωνή έχει ιστορικά στραφεί στον αυτοσχεδιασμό για να βρει τρόπους να ακουστεί, μέσα σε ένα πολιτικό και πολιτισμικό συγκείμενο το οποίο συστηματικά προσπαθεί να την ιδιοποιηθεί ή/και να την αποσιωπήσει.