Μεταπτυχιακές εργασίες
Μόνιμο URI για αυτήν τη συλλογήhttps://beta-pandemos.panteion.gr/handle/123456789/19
Νέα
Αυτή είναι η συλλογή από το παλιό σύστημα με ID:cid:14
Περιηγούμαι
Πλοήγηση Μεταπτυχιακές εργασίες ανά Συγγραφέα "Αλατά, Παναγιώτα-Αναστασία Φ."
Τώρα δείχνει 1 - 1 από 1
- Αποτελέσματα ανά σελίδα
- Επιλογές ταξινόμησης
Τεκμήριο Το δικαίωμα της κοινωνικής επανένταξης των αποφυλακισμένων: δεδομένα, εφαρμογή και προοπτικές(Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, 2023) Αλατά, Παναγιώτα-Αναστασία Φ.; Μηλιώνη, Φωτεινή; Ζαραφωνίτου, Χριστίνα; Νικολόπουλος, Γιώργος Π.; Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΗ συγκεκριμένη εργασία πραγματεύεται το θέμα της κοινωνικής επανένταξης και πιο συγκεκριμένα του δικαιώματος κοινωνικής επανένταξης των αποφυλακισμένων. Η κοινωνική επανένταξη σχετίζεται και με τις δύο έννοιες του εγκλεισμού, της πρόληψης και της υποτροπής. Η κοινωνική επανένταξη είναι συνυφασμένη με τις έννοιες της αποκατάστασης, της αναμόρφωσης και της επανακοινωνικοποίησης. Η αποκατάσταση στοχεύει στην κάλυψη των αναγκών του δράστη προς όφελος της κοινωνίας, η αναμόρφωση στην αλλαγή των στοιχείων της προσωπικότητάς του και η επανακοινωνικοποίηση στην αλλαγή στάσης ζωής. Ουσιαστικά, ως κοινωνική επανένταξη νοείται η βοήθεια που προσφέρεται στους κατάδικους τόσο κατά την έκτιση της ποινής τους όσο και μετά τη λήξη της, προκειμένου να ενταχθούν ομαλά από το περιβάλλον της φυλακής στην ελεύθερη κοινωνία. Ιστορικά, η κοινωνική επανένταξη εμφανίζεται τον 19ο αιώνα με το κίνημα του θετικισμού, ωστόσο μέχρι τότε η τιμωρία είχε κυρίως ανταποδοτικό και στιγματιστικό χαρακτήρα, ενώ αυτό άλλαξε από το κίνημα του διαφωτισμού και μετά, όπου η τιμωρία απέκτησε βελτιωτικό χαρακτήρα. Η έννοια της κοινωνικής επανένταξης συνδέεται στενά με την έννοια του κοινωνικού αποκλεισμού. Ο κοινωνικός αποκλεισμός συνδέεται με διάφορα κοινωνικά προβλήματα όπως η ανεργία, η φτώχεια και οι εξαρτήσεις. Το άτομο που βγαίνει από τη φυλακή και πρόκειται να επανενταχθεί στην κοινωνία, πρέπει πρώτα να ασχοληθεί με τα κοινωνικά ζητήματα που θέτουν εμπόδια στην ένταξή του. Η ένταξη του ατόμου στην κοινωνία γίνεται μέσω της διαδικασίας της κοινωνικοποίησης, έννοιας στενά συνδεδεμένη με αυτή του κοινωνικού ελέγχου. Μέσω του κοινωνικού ελέγχου το άτομο εσωτερικεύει τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί και αποτυπωθεί μέσω του επίσημου και άτυπου κοινωνικού ελέγχου. Μέσω της εσωτερίκευσης των κοινωνικών κανόνων το άτομο αποκτά αυτοέλεγχο και ακολουθεί νόμιμο τρόπο ζωής. Η αναγωγή της κοινωνικής επανένταξης σε δικαίωμα είναι ένα σύνθετο κοινωνικό ζήτημα που θα επιφέρει αλλαγές στην κοινωνία και τις σχέσεις εξουσίας, η κοινωνία υποχρεούται να καταστήσει λειτουργικό και χρήσιμο κάθε μέλος της, ακόμη και αυτό που έχει διαπράξει ένα έγκλημα. Με αυτόν τον τρόπο το άτομο αποκτά την ιδιότητα του πολίτη και κατ' επέκταση δικαιώματα και υποχρεώσεις. Από νομοθετική άποψη, η κοινωνική επανένταξη στην Ελλάδα διασφαλίζεται και διασφαλίζεται μέσω του άρθρου 25 του ελληνικού συντάγματος. το δικαίωμα της κοινωνικής επανένταξης είναι κοινωνικό δικαίωμα και βασίζεται στην αρχή του κοινωνικού κράτους. Στην παρούσα εργασία υπάρχουν επίσης αναφορές σε διεθνή και ευρωπαϊκά κείμενα για την κοινωνική επανένταξη. Επιπλέον, η εργασία κάνει λόγο και για τα προγράμματα που υλοποιούνται και βοηθούν στην κοινωνική επανένταξη των αποφυλακισμένων τόσο εντός όσο και εκτός των καταστημάτων κράτησης. Τα προγράμματα που αναφέρονται αφορούν τόσο στο κομμάτι της εκπαίδευσης, της εργασίας και ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις αγροτικές φυλακές αλλά και στις κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, δεν παραλείπεται να αναφερθεί ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει η οικογένεια και η στήριξη που παρέχει στον κρατούμενο τόσο κατά την έκτιση της ποινής όσο και μετά τη λήξη της. Επίσης, τα θεραπευτικά προγράμματα παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαδικασία της κοινωνικής επανένταξης. Τέλος, αναφέρονται τα προβλήματα και τα ζητήματα που θέτουν εμπόδια στην πλήρη κοινωνική επανένταξη των αποφυλακισμένων, όπως η ανεργία, η έλλειψη στέγης, το ποινικό μητρώο, οι πρόσθετες ποινές, η ιδρυματοποίηση και ο υπερπληθυσμός των φυλακών.\r\nΣτο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται μια ανακεφαλαίωση και προτείνονται κάποιες προτάσεις αντεγκληματικής πολιτικής.