Παπαδοπούλου, Δέσποινα2024-08-292024-08-292023https://beta-pandemos.panteion.gr/handle/123456789/11417Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ανάλυση Κοινωνικής Πολιτικής, 2023Βιβλιογραφία: σ. 45-53Οι πολλαπλές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές κρίσεις δημιουργήσαν ένα περιβάλλον αύξησης των κοινωνικών ανισοτήτων και διακρίσεων. Εντός αυτού του πλαισίου, φαινόμενα όπως το ακραίο μίσος, η μισαλλοδοξία, ο κοινωνικός αποκλεισμός και οι διακρίσεις συγκεκριμένων πληθυσμιακών ομάδων όπως οι μουσουλμάνες γυναίκες με μαντίλα είναι ιδιαίτερα έντονα. Τα τελευταία χρόνια, στις χώρες της δύσης, η μαντίλα ως θρησκευτικό σύμβολο αποτέλεσε πεδίο έντονης διαμάχης καθώς θεωρήθηκε μέσο καταπίεσης και καταπάτησης των ελευθεριών και δικαιωμάτων των γυναικών. Πιο συγκεκριμένα, το κοσμικό κράτος απαγορεύοντας τα θρησκευτικά σύμβολα, εντός του νεοφιλελεύθερου περιβάλλοντος, προσπαθεί να καταπολεμήσει με αυτόν τον τρόπο τις κοινωνικές ανισότητες. Ωστόσο, η αντίληψη που επικρατεί για τη μαντίλα είναι αναποτελεσματική με συνέπεια την όξυνση φαινομένων ισλαμοφοβίας, κοινωνικών διακρίσεων και ρατσισμού αυτής της πληθυσμιακής ομάδας καθώς την αποκόβει από τις κοινωνικές εκδηλώσεις και την περιορίζει αποκλειστικά στην ιδιωτική σφαίρα. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, οι γυναίκες με μαντίλα καθίσταντο πιο ευάλωτες τόσο σε θρησκευτικές όσο και σε έμφυλες διακρίσεις.Multiple social, economic, and political crises have created an environment of increasing social inequalities and discrimination. Within this context, phenomena such as extreme hatred, intolerance, social exclusion, and discrimination against specific population groups such as Muslim women in hidjab are particularly pronounced. In recent years, in Western countries, the headscarf as a religious symbol has been the subject of intense controversy as it has been considered a means of oppression and a violation of women's freedoms and rights. In particular, the secular state, by banning religious symbols within the neoliberal environment, is trying to combat social inequalities in this way. However, the prevailing perception of the hidjab is ineffective, leading to the exacerbation of Islamophobia, social discrimination, and racism against this population group, as it cuts them off from social events and confines them exclusively to the private sphere. In this way, women in hidjab are thus made more vulnerable to both religious and gender discrimination.53 σ.elΜεταπτυχιακές ΕργασίεςΜουσουλμάνα γυναίκα, μαντίλα, απαγόρευση, διακρίσεις, κοινωνικό αποκλεισμόςMuslim woman, hidjab, ban, discrimination, social exclusion